Για τον σερβιτόρο είμαι ο πελάτης,
ο σκουπιδοφάγος που βγάζει κέρματα '
για τον εκπαιδευτή μια μάζα ακατέργαστη '
για μια όμορφη γυναίκα το θήραμα '
για έναν ιερέα ο κολυμπηθρόπληκτος '
για έναν τελετάρχη
ο οριστικά κρεμασμένος '
ο τελικά οριζοντιωμένος '
ο απόλυτος καταναλωτής.
Κανένας δεν ψάχνει κάτω από τη ρίζα μου '
με την πείρα του αδιαφορεί αν τα ξέρει όλα
ή όχι για μένα το «θάμνο».
Κάνει τις πράξεις για να επαληθεύσει
το αποτέλεσμα που προτιμάει
κι αγνοεί τη μορφή της υπόριζης ποσότητας.
Γιώργος Δημητρίου Χ.
