Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Άσπρο περιστέρι...



"Άσπρο περιστέρι, πάρε τα όνειρά μου κι ώρα σου καλή ..."

  • Τα πρωινά, που το παράθυρό μου ανοίγει νωρίς, ένα ζευγάρι αγριοπερίστερα έρχεται να τα ταϊσω. Το αρσενικό είναι πιο θαρραλέο και τρώει όλα τα ψίχουλα που του δίνω ' το θηλυκό στέκεται σε μια γωνία και με κοιτάζει ξεροκαταπίνοντας σαν να μην καταλαβαίνει τι κάνω ή σαν να μην το αφορά το θέμα. Μάλλον, όμως το κάνει για να αποφύγει τις συγκρούσεις με το αρσενικό που είναι πιο διεκδικητικό, γιατί όποτε έρχεται μόνο του δεν έχει τέτοιες αναστολές.

  • Κάθε βράδι ονειρεύομαι και χαίρομαι αν με το ξύπνημα θυμάμαι τι όνειρο είδα, γιατί έχω υλικό να αναλύσω (ονειροκρίτης, Freud και βάλε...).

  • Η μητέρα μου, κάθε φορά που με έβλεπε να βγαίνω από την πόρτα έλεγε: Ώρα καλή!