Παρασκευή 21 Αυγούστου 2015

Ας δράσουμε, αλλά ... με τρόπο!


Συνάντησα ένα κορίτσι πριν από μερικούς μήνες, που έχει καταφέρει εδώ και χρόνια να κερδίζει τη συμπάθεια και την αποδοχή αρκετών ανθρώπων γύρω της, πράγμα ιδιαίτερα απαιτητικό. Έτσι, το μικρό διάστημα που τη γνωρίζω, μου δίνει την εντύπωση πως τον τελευταίο καιρό αποφάσισε να κάνει κάτι αληθινά δύσκολο: να νικήσει τις σκιές που με κόπο έμαθε να πολεμάει γύρω της. Θα καταλάβει τις ομοιότητες με το παιδάκι του βίντεο και ίσως τη διευκολύνω να συνειδητοποιήσει την ψυχική ισχύ της. Μου φαίνεται πως ήρθε ο καιρός να πάψει να αισθάνεται ενοχές για τη δύναμή της γιατί μέχρι τώρα, απ' όσο ξέρω, την έχει αξιοποιήσει μόνο για το καλό των άλλων. Υπάρχει όμως ένα ευαίσθητο σημείο: δεν καταδέχεται να χρησιμοποιήσει τη δύναμή της ενάντια σε ανθρώπους σαφώς ασθενέστερους από εκείνη, γιατί δε θέλει να κατηγορηθεί για αυταρχισμό και αναλγησία,  με αποτέλεσμα αυτοί οι τελευταίοι να την αδικούν και να την πληγώνουν. Μια από τις προσφιλείς της συνήθειες είναι να "παίζει" τα παιχνίδια των άλλων και να τους κερδίζει σε αυτά. 
Το πιο αγαπημένο, αλλά και το περισσότερο ριψοκίνδυνο παιχνίδι όπου συμμετέχει είναι ο έρωτας. Πρόκειται για το "άθλημα" όπου ο άνδρας οφείλει -κατά τη γνώμη μου- να προσέρχεται όχι αναζητώντας τη "νίκη" αλλά την πλέον απολαυστική "ήττα" αφού η επιβολή σε ένα πλάσμα, που η φύση προίκισε με σχεδόν ανεξάντλητες βιολογικές δυνατότητες και ελέγχει με άνεση το ερωτικό παιχνίδι της ζωής, είναι πρακτικά αδύνατη. Μιλάμε πάντα για έρωτα μέσα σε φυσιολογικά πλαίσια και όχι για ανωμαλίες ή ακρότητες. Την είδα έκπληκτος, να μιμείται, με το χέρι της σφιγμένο σε γροθιά, την παλινδρομική κίνηση του ανδρικού γεννητικού οργάνου, με τον τρόπο που πανηγυρίζουν οι ποδοσφαιριστές μετά το γκολ, δέκατα του δευτερολέπτου αφότου την αποχαιρέτησε ο φίλος της, αλλά με μιαν εκδικητική έκφραση σαν να του έλεγε: "αυτό -δηλαδή το σεξ- ξέρεις να το κάνεις, αλλά, που θα πάει, θα σε νικήσω και σ' αυτό!". Οι δυνατοί άνθρωποι πολλές φορές υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους και θεωρούν πως ελέγχουν απόλυτα το νόημα των μηνυμάτων που στέλνουν. Λάθος!
Ο "τέλειος" όσο και ζωώδης εραστής είναι χρήσιμος για μια νύχτα ή για πεπερασμένο αριθμό νυχτών. Η ερωτική ικανοποίηση που προσφέρει σε μια γυναίκα δεν έχει σκοπό να την κάνει ευτυχισμένη ή ολοκληρωμένη, δεν τη λαμβάνει καν υπόψη του. Αντίθετα, στοχεύει στην επιβεβαίωση του εγωισμού του ως ισχυρό φύλο που επιβάλλεται στο "ασθενές" και το υποχρεώνει να δεχθεί την κατωτερότητά του ως "φυσική", κοινωνικά  αποδεκτή και αναμενόμενη. Το μεγαλύτερο όπλο στη συμπεριφορά μιας γυναίκας -το κλάμα και η απειλή του χωρισμού- δεν θα καταφέρει να πείσει τον επιβήτορα να τη νυμφευθεί. γιατί  ο εραστής δημιουργήθηκε για να παρέχει ηδονή σε ένα χαλαρό πλαίσιο συμβίωσης και όχι, αναγκαστικά, ζωή που να εντάσσεται σε νομικό πλαίσιο, δηλαδή γάμο, με σκοπό την τεκνοποίηση. Αλίμονο αν ο εραστής δεχτεί το γάμο, επειδή, καθώς είναι ενάντια στο πρότυπο επιβίωσης που ακολουθεί, θα συμβιβαστεί μόνο για να εξασφαλίσει μια καλή διαβίωση (όντας άνεργος) σε βάρος της συζύγου ' τίποτε άλλο. Τελεία.
Αυτές οι καταστάσεις εντάσσονται σε ένα γενικά ευτελές και "ταπεινό" με την έννοια του πρόστυχου, γενικό κοινωνικό κλίμα και παρατηρούνται σε μια ατέλειωτη σειρά καθημερινών συμβάντων γύρω μας. Έχω βαρεθεί να βλέπω υπερόπτες μέχρις αηδίας και αποβλακωμένους άντρες, με μεγάλα μπράτσα και ατροφικό μυαλό που τριγυρίζουν στα μέσα μαζικής μεταφοράς παίζοντας ένα κομπολόι, βαδίζοντας επιδεικτικά στις αποβάθρες των τρένων ή καμαρώνοντας με το παραμικρό, αν τύχει το βλέμμα σου να τους συναντήσει τυχαία.
Από την άλλη πλευρά, έχω μπουχτίσει να βλέπω γυμνά γυναικεία πόδια (όμορφα ή όχι) που ανήκουν σε ακέφαλα σώματα ή μάλλον σε ανεγκέφαλα κρανία. Πολλά νεαρά κορίτσια προβάλλουν το κάτω μέρος του σώματός τους ως "προϊόν προς διάθεση" με τόσο εξόφθαλμο τρόπο που αναρωτιέσαι: "τόσο πολύ ανησυχούν μήπως μείνουν στα αζήτητα, ώστε έβγαλαν το εμπόρευμα στην άσφαλτο, γιατί ούτε στο πεζοδρόμιο, δεν θα πουλιόταν;"
"Ψευτίσαμε τα νιάτα μας, τα κάναμε μιας πεντάρας! έγραφε ο Κώστας Πρετεντέρης πριν να τον ξεφτιλίσει με τη συμπεριφορά του στις μέρες μας, ο εγωιστής και φιλοχρήματος γιος του.

                                                                                                                        Γιώργος Χατζηαποστόλου