"ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙΤΕ ΜΙΑ ΣΚΑΛΑ
Κανείς δεν θα έχει παραλείψει να παρατηρήσει ότι πολύ συχνά το έδαφος κάνει πτυχές με τέτοιο τρόπο, ώστε ένα μέρος σχηματίζει ορθή γωνία με το επίπεδο του πατώματος και στη συνέχεια, το άλλο μέρος παίρνει μια θέση παράλληλη σ' αυτό το επίπεδο, για να σχηματιστεί μια νέα κάθετος, διαδικασία που επαναλαμβάνεται είτε σε σχήμα ελικοειδές, είτε σε τεθλασμένη γραμμή μέχρι ύψη που ποικίλουν σημαντικά. Σκύβοντας και βάζοντας το αριστερό χέρι σ' ένα απ' τα κάθετα μέρη και το δεξί στο αντίστοιχο οριζόντιο, έχετε για μια στιγμή, στην κατοχή σας, ένα σκαλοπάτι ή αλλιώς σκαλί. Καθένα απ' αυτά τα σκαλοπάτια, που σχηματίζεται όπως είδαμε από δυό μέρη, βρίσκεται λίγο πιο ψηλά και πιο πίσω από το προηγούμενο, αρχή στην οποία βασίζεται η έννοια της σκάλας, αφού οποιοσδήποτε άλλος συνδυασμός θα έδινε σχήματα ίσως πιο ωραία ή πιο γραφικά, αλλά ακατάλληλα για τη μεταφορά από το ισόγειο στον πρώτο όροφο.
Ανεβαίνετε τις σκάλες από μπροστά, μια και από πίσω ή με το πλάι είναι ιδιαίτερα άβολο. Η συνήθης στάση συνίσταται στο να κρατηθείτε όρθιος με τα χέρια να κρέμονται χαλαρά, το κεφάλι όρθιο, όχι εντελώς αλλά τόσο ώστε τα μάτια να είναι ελεύθερα να βλέπουν τα σκαλιά που βρίσκονται πιο πάνω απ' αυτό που πατάτε και να αναπνέετε αργά και κανονικά. Για ν' ανεβείτε μια σκάλα, αρχίζετε σηκώνοντας το μέρος εκείνο του σώματος που βρίσκεται κάτω δεξιά, που σχεδόν πάντοτε είναι τυλιγμένο σε δέρμα ή καστόρι και που, εκτός από αξαιρέσεις, χωράει ακριβώς στο σκαλί. Μόλις ακουμπήσετε στο πρώτο σκαλοπάτι, το μέρος που είπαμε πριν και που, για συντομία, θα ονομάσουμε πόδι, ανασηκώνετε το αντίστοιχο αριστερό μέρος (που επίσης ονομάζεται πόδι, αλλά που δεν πρέπει να συγχέεται με το πόδι που πριν αναφέραμε) και, φέρνοντας το στο ύψος του ποδιού, συνεχίζετε την κίνηση μέχρι να το τοποθετήσετε στο δεύτερο σκαλοπάτι ' έτσι, σ' αυτό θα ξεκουραστεί το πόδι, ενώ στο πρώτο θα ξεκουραστεί το πόδι. (Τα πρώτα σκαλοπάτια παρουσιάζουν πάντα τη μεγαλύτερη δυσκολία μέχρι να αποκτηθεί ο κατάλληλος συγχρονισμός. Η σύμπτωση του ονόματος μεταξύ του ποδιού και του ποδιού κάνει δύσκολη την εξήγηση. Προσέξτε, ιδιαίτερα, να μη σηκώσετε ταυτόχρονα το πόδι και το πόδι).
Αφού φτάσετε μ' αυτόν τον τρόπο στο δεύτερο σκαλοπάτι, είναι αρκετό να επαναλάβετε διαδοχικά τις κινήσεις για να βρεθείτε στο τέλος της σκάλας. Από κει η κάθοδος είναι εύκολη, και γίνεται μ' ένα ελαφρό χτύπημα του τακουνιού που σταθεροποιεί τη σκάλα στο μέρος που βρίσκεται, απ' όπου δεν πρόκειται να κουνηθεί μέχρι την ώρα που θα κατεβείτε."
(Χούλιο Κορτάσαρ, Οι ιστορίες των Κρονόπιο και των Φάμα, Μετάφραση: Ελένη Χαρατσή, Εκδ. Ύψιλον, 1996, σ. 22-23)
Τίτλος τραγουδιού: Πρωϊνή γυμναστική - Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης - Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης - Δίσκος : Μικροαστικά 1973
Πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=87RGw90VbVM
Το παραλήρημα ενός επίδοξου αναρριχητή
- Τι ονομάζουμε "σκάλα;" (ιταλική λέξη)
- Τι είναι η "κλίμακα;" (ελληνική λέξη)
- Σκάλα είναι, όπως και η κλίμακα, μια δομή,
κατασκευασμένη από μάρμαρο, γρανίτη, σίδερο, ξύλο και γυαλί -ή συνδυασμούς αυτών των υλικών- και αποτελείται από
μια διαδοχική σειρά μικρότερων επιπέδων που ονομάζονται σκαλιά και οδηγούν σε ένα
«άλλο» επίπεδο.
- Ποιος είναι ο σκοπός κατασκευής μιας σκάλας;
- Η σκάλα, φαίνεται να
κατασκευάστηκε για να επιτρέπει σε ανθρώπους να προσεγγίζουν ανώτερα
-υψομετρικά- επίπεδα από αυτό που ήδη βρίσκονται και εκκινούν, δηλαδή, από το
ισόγειο ή το υπόγειο. Απώτερος στόχος της κατασκευής μιας σκάλας είναι, ο
άνθρωπος, να αγγίξει την αυτοπραγμάτωσή του ή -αν αυτό του φαίνεται κάπως κουραστικό- έστω, μια ιδεοληψία του
Θεού. Γι αυτό κτίστηκε ο Πύργος της Βαβέλ . γι αυτό
κατασκευάζονται και οι σύγχρονοι ουρανοξύστες.
- Μπορεί, η σκάλα, να έχει κατασκευαστεί από τη φύση ή από
ζώα;
- Μάλιστα, μπορεί!
- Όταν εκρήγνυται ένα ηφαίστειο,
η λάβα χύνεται από τις πλαγιές του βουνού και κυλάει συνεχώς. Επειδή η λάβα ρέει κατά κύματα, μόλις κρυώσει και
στερεοποιηθεί, σχηματίζει ωραία, γυαλιστερά, πλατιά «σκαλοπάτια» τόσο μεγάλα και
λαμπερά που κανένας άνθρωπος δε θα μπορούσε ποτέ να κατασκευάσει. Θα έχετε
παρατηρήσει, τα θαυμάσια γλυπτά της φύσης, σε απόκρημνους βράχους, που οδηγούν
στη θάλασσα. Θα μπορούσαμε, ίσως, να
περιμένουμε τη φύση να «δημιουργήσει» και να γλυτώσουμε τον κόπο της κατασκευής
μιας σκάλας, αλλά τα ηφαίστεια εκρήγνυνται κάθε διακόσια, πεντακόσια, χίλια ή
χιλιάδες χρόνια. Επομένως δε μπορούμε να περιμένουμε τόσο . δυστυχώς,
πρέπει να δραστηριοποιηθούμε μόνοι μας!
Καθόλου, για παράδειγμα, δε θα μπορούσε
να με βοηθήσει ένα ηφαίστειο να ανεβώ στον επάνω όροφο της κατοικίας μου όπου
βρίσκονται τα υπνοδωμάτια. Αντίθετα, πολύ περισσότερο θα με διευκόλυνε η
ζηλοφθονία ενός συγγενούς μου, όταν με
επισκέπτεται απρόσκλητος στο νέο μου σπίτι, και του λέω -ανεβαίνοντας στο επάνω πάτωμα- πως πρέπει να ετοιμαστώ γιατί με περιμένουν, ενώ εκείνος πολύ «χαίρεται» που
δεν μένω σε ενοίκιο!
Αλλά και τα ζώα χρησιμοποιούν
σχοινένιες σκάλες και, μάλιστα ασκούνται, αξιοποιώντας τα κλαδιά σαν σκαλοπάτια για να ανεβούν σε ψηλότερα
σημεία των δέντρων και ν’ αποφύγουν τους εχθρούς ή να συναντήσουν την οικογένεια και τους φίλους τους.
- Είναι, όμως, η ανάβαση μιας σκάλας,
η κατάλληλη άσκηση για όλους τους ανθρώπους;
- Θα έλεγα, πως όχι .
είναι, μάλλον, η πρέπουσα
δοκιμασία μόνο για τους αποφασισμένους να αναβαθμίσουν τη ζωή τους, για τους φιλόδοξους,
τους ανεξάρτητους και τους τολμηρούς.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια
για να σύρεις τα βήματά σου, κάθε πρωί, στα γκρίζα πεζοδρόμια μιας μεγαλούπολης,
στις τσιμεντένιες αποβάθρες του Ηλεκτρικού σιδηροδρόμου ή στα γρανιτένια δάπεδα
του Μετρό. Τα πόδια σου -και το ένα και το άλλο- «πηγαίνουν» σχεδόν μόνα τους,
σαν από συνήθεια, ακολουθώντας την ίδια καθημερινή διαδρομή, αλλά όταν πρόκειται
να ανεβείς μια σκάλα, τότε τα πράγματα αλλάζουν . αρχίζεις να σκέφτεσαι
: που θέλω ν’ ανεβώ; αξίζει τον κόπο να προσπαθήσω; Λες, να το τολμήσω; Συνήθως
το αποφεύγεις, μα καμιά φορά γίνεσαι παράτολμος : Όχι, θ’ ανέβω κι ας ιδρώσω κι
ας λαχανιάσω κι ας κινδυνέψω να πάθω ανακοπή! Είναι μεγάλη η πρόκληση! Ύστερα -αν ζήσεις- θα έχεις να
θυμάσαι πόσο περήφανος αισθάνθηκες, εκείνες τις συγκλονιστικές στιγμές!
Γιώργος Δημητρίου Χ.
