Οι οικείες μας μηχανές, φαίνεται να καλύπτουν την έλλειψη ανθρώπινων σχέσεων αλλά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο στ' αλήθεια. Απασχολούν δημιουργικά, διδάσκουν αλλά και απομονώνουν. Πρόκειται για μια πεντάμορφη ψυχρή ερωμένη που δείχνει να σου τα επιτρέπει όλα, χωρίς στην πράξη να σου χαρίζει τίποτα ' σου επιτρέπει να φανταστείς, όχι να ζήσεις. Η πιο πρόσφατη μηχανική υπηρεσία που υπάρχει εδώ και χρόνια στη ζωή μας είναι ο ηλεκτρονικός μεταφραστής ή μεταφράστρια, αν προτιμάτε. Αυτή η -κατά λέξη- υπεραπλουστευτική και τελικά, ισοπεδωτική μετάφραση, μεταφράζει λέξεις, 'τσουβαλιάζει έννοιες', χωρίς να νοιάζεται αν μια σειρά λέξεων 'βγάζει νόημα'. Η σχετικά ευφυής αυτή μηχανή δεν γνωρίζει καλή γραμματική και σχεδόν αγνοεί το συντακτικό. Δεν έχει 'θέση' για τα πράγματα αλλά έχει 'στάση' και αφήνει τον χρήστη αρκετά ελεύθερο να επέμβει στη διαμόρφωση του κειμένου, να διορθώσει να αλλάξει, να αντικαταστήσει λέξεις, να νομίσει πως αλλάζοντας το σχήμα τους αλλάζει και το νόημα της ζωής.
Ένας απελπισμένος. μοναχικός άνθρωπος επιτρέπεται να θεωρήσει πως μπορεί να είναι 'κοινωνικός από απόσταση' καθώς με τον τρόπο αυτό αποκτά όλα τα πλεονεκτήματα μιας 'σχέσης' χωρίς καμία ή, πάντως, με ελάχιστες από τις υποχρεώσεις της.
Σας εξομολογούμαι πως μόλις το υπολογιστικό μου μηχάνημα ζεσταίνεται, μετά από ώρες συνεργασίας μαζί του, μπορώ μέχρι και να το αγκαλιάσω. Τι άλλο να ζητήσω από τη ζωή μου;
Να είμαστε ευγνώμονες ' μην είμαστε και πλεονέκτες.
Γιώργος Χατζηαποστόλου
