Κάθε βράδυ βλέπω όνειρα. Πέφτω κουρασμένος και θέλω να ξυπνήσω ξεκούραστος. Ψάχνω σε τσέπες, φανερά συρτάρια ακόμα και σε μισάνοιχτους φακέλους λογαριασμών τι απέγινε η ζωή που δεν έζησα. Βρίσκω άλλα πράγματα, όχι αυτό που ζητώ. Χαρτιά, μικροαντικείμενα κι άλλα χαρτιά. Δεν υπάρχει, δεν μπορεί να είναι πουθενά αλλού. Αφού δεν είναι στη θέση της, σίγουρα χάθηκε.
Δεν έχω περιοδικά στο σπίτι, μόνο βιβλία από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι. Το ταβάνι είναι λευκό σαν συννεφιασμένος ουρανός που δεν θα βρέξει. Καλό χρώμα, δεν είναι άσχημο, άλλωστε το λευκό είναι όλα τα χρώματα, μαζί. Τι παραπάνω να ζητήσω. Αδειάζω τα μπουκάλια αναψυκτικού και τα βάζω σε άλλη σακούλα από αυτή που βάζω τα υπολείμματα του φαγητού. Κάνω ανακύκλωση στις συσκευασίες αφού δεν μπορώ να κάνω στα περιεχόμενά τους. Αφήνω τις ξεχασμένες βαλίτσες στην ησυχία τους ' δεν θα ταξιδέψω. Αν έμπαινε κάποιος στο σπίτι θα νόμιζε πως μόλις έφυγε η καθαρίστρια ' τόσο καθαρά είναι. Είναι φυσικό, εγώ πάντα ήμουνα εδώ και τα σκουπίδια πάντα έλειπαν. Κοιτάζω πάλι το ημερολόγιο. Τι να το κάνεις, επινοήσαμε το χρόνο για να μετράμε τα πράγματα. Τα μετρήσαμε, τα ξαναμετρήσαμε, σωστά είναι, λείπουν όλα. Κοιτάζω το πάτωμα για να μην κοιτάξω τον καθρέφτη. Δεν φοβάμαι να κοιτάξω, γιατί ξέρω τι θα δω. Το βλέμμα μου πέφτει στο πάτωμα ' πριν προλάβω να το μαζέψω, παρατηρώ πως είναι ακαθάριστο ' αδιανόητο για ένα καθαρό σπίτι! Ύστερα, στοχεύω ψηλά πέρα από το ταβάνι ' το ξέρω, είμαι αισιόδοξος. Τώρα που ξημερώνει, ο ουρανός θα είναι σίγουρα γαλάζιος. Είναι ένα χρώμα που προτιμούν οι περισσότεροι άνθρωποι ή μάλλον ένα χρώμα που ενοχλεί τους λιγότερους. Έτσι λέει η ψυχολογία! Υπάρχει πρόνοια ' η φύση μας λαμβάνει υπόψη της. Κι εμείς, κι εμείς! Όλα τα μυρίζομαι, όλα τα καταλαβαίνω, αλλά τώρα τελευταία ανησυχώ γιατί δεν "ακούω" την ψυχή μου!
Καλή σας μέρα!
Γ. Δημητρίου
(Το κείμενο βασίστηκε σε άλλο αντίστοιχο της Στέργιας Κάββαλου από το ιστοχώρο του ΕΚΕΒΙ με τίτλο Dream On).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου