Μια λειτουργική καρδιά!

Γειά σας!

Τι κάνετε;

Πώς είστε;

Χρόνια πολλά!

Χρόνια πολλά σ’ όλα τα ζευγάρια, σ’ όλους τους ερωτευμένους και σ’ όλα τα μπακούρια, γιατί όχι!

Χρόνια πολλά και σ’ εμένα!

Λοιπόν, εμ... ονομάζομαι Νεκταρία Αναστασοπούλου και είμαι δεκαοχτώ χρονών ‘ οι περισσότεροι με ξέρετε αυτή τη στιγμή... εεε... και αποφάσισα να κάνω ένα βίντεο όχι για τη σημερινή μέρα που όλοι ξέρουμε ότι είναι του Αγίου Βαλεντίνου, αλλά για τη μέρα -την παγκόσμια- των συγγενών καρδιοπαθειών που είναι επίσης σήμερα, ωστόσο δεν το ξέρει πάρα πολύς κόσμος και επίσης αύριο είναι η μέρα του παιδικού καρκίνου, να τό ’χετε στο μυαλό σας.

Αποφάσισα να κάνω αυτό το βίντεο και να μιλήσω εγώ προσωπικά γιατί η ίδια είμαι καρδιοπαθής ή καρδιοπαθούς (!) ... καρδιοπαθής

... με λες και ανάπηρη!

Ουσιαστικά ήθελα να μιλήσω γι αυτό το θέμα με την προσωπική μου εμπειρία.

Έχω διάφορες διάσπαρτες εξετάσεις για να σας εξηγήσω ακριβώς τι έχω αλλά νομίζω ότι δεν χρειάζεται γιατί δεν θα καταλαβαίνω ούτε τι διαβάζω, ούτε εσείς τι ακούτε, οπότε σε γενικές γραμμές, η δική μου συγγενής καρδιοπάθεια κατατάσσεται στην κατηγορία των κυανωτικών καρδιοπαθειών, τέλος πάντων και έχουμε να κάνουμε με τετραλογία Fallot ... Αυτό! 

Έχω κάνει διάφορα, το ιατρικό ιστορικό μου έχει πολλά συμβάντα καταγεγραμμένα, έχω κάνει τρία χειρουργεία ανοιχτής καρδιάς καθώς κι άλλο ένα χειρουργείο που είχε χρειαστεί έχω ένα σημάδι στην πλάτη μου, έχω κάνει διάφορους καθετηριασμούς -θα επανέλθω σ’ αυτό να σας εξηγήσω τι είναι- όλες μου οι επεμβάσεις έχουνε γίνει στην Αμερική. Κάθε φορά που πηγαίνω κάθε έξι έως οχτώ χρόνια -ανάλογα ... την κατάστασή μου- επισκέπτομαι το Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης.

Όπως καταλαβαίνετε έχω έρθει κι εγώ σε δύσκολες καταστάσεις: έχω βρεθεί σε πόνο, σε ράμματα, σε νοσοκομεία, σε επεμβάσεις, σε φάρμακα, ναρκώσεις -είναι πολλά- καθώς επίσης έχω βρεθεί στη δυστυχία άλλων ανθρώπων, εκεί προφανώς βλέπω πολλά παιδάκια που πάσχουν από διάφορα, ωστόσο δεν έκανα αυτό το βίντεο για να αρχίσουμε όλοι μαζί να κλαίμε! Αυτός είναι και ο λόγος που προσπαθώ να το κάνω λίγο πιο χιουμοριστικό -ελπίζω να τα καταφέρνω- και... ναι!

Δεν ξέρω αν βλέπετε το σημάδι μου που θέλω οπωσδήποτε να φανεί γι αυτό θα περάσουμε σ’ αυτό το στάδιο να σας δείξω τα σημάδια μου:

όπως βλέπετε αυτό είναι το βασικό μου σημάδι και διαπερνάει όλο το θώρακα, δηλαδή φτάνει μέχρι εδώ.

Προφανώς και ξέρω πως γίνεται, γιατί όταν ήμουνα δέκα χρονών έκατσα και είδα χειρουργείο ανοιχτής καρδιάς -γιατί είμαι ανώμαλη (!)-  αλλά, ναι, ουσιαστικά αυτό είναι ένα βασικό μου σημάδι, επιπλέον, αν το πιάσεις είναι τρακτερωτό κάπως το κόκαλο γιατί είναι σπασμένο και όσοι λένε ότι εμείς οι καρδιοπαθείς δε μπορούμε να κάνουμε όσα κάνουν οι φυσιολογικοί, προφανώς και δε μπορούμε γιατί μπορούμε να κάνουμε περισσότερα όπως θέλουμε να κάνουμε κρακ το στέρνο επειδή είναι σπασμένο (!)

Από εκεί και πέρα έχω και αυτά τα σημαδάκια: αυτό..., είναι κι άλλα δύο. Αυτά είναι γιατί μετά από κάθε χειρουργείο σου βάζουν δύο σωλήνες για να τραβάνε τα υγρά -είναι δύο οι σωλήνες, δεν ξέρω γιατί έχω τρία σημάδια- πάνε και οχτώ χρόνια, δε θυμάμαι!

Ώωω!

Αν το δεις πάει έτσι... [δείχνει με τα δαχτυλάκια της] και μετά πάει έτσι [ψιθυρίζοντας] ....

Είμαι Illuminati (!) Είμαι Illuminati (!)

Δεν είμαι Illuminati ...  

Λοιπόν αυτά είναι τα βασικά μου σημάδια '  επιπλέον, έχω κι αυτό εδώ ' δεν ξέρω αν φαίνεται ' μπορείτε να το δείτε; Μπορείτε; Αυτό εδώ!

Λοιπόν, αυτό είναι ….

….

….

[Τι να πρωτο-πούμε και τι να πρωτο-γράψουμε ' περιοριζόμαστε μόνο στα λόγια της]:

Αληθινά δυσλειτουργική καρδιά είναι αυτή που δεν έχει αγάπη μέσα της! (10΄. 02΄΄)