Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

" Έργο" Φύσης και έργο τέχνης



[....]

[1'.30΄΄-  1'.60'΄]

Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί
          ετούτη η χάρη.
Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές
          που σιγά-σιγά βουλιάζει
και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε
          από τα μαλάματα το πρόσωπό της
κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια γιατί η
          ψυχή μας κάνει αύριο πανιά.

[....]

Ο ήλιος, η θάλασσα, ο άνεμος, τα σύννεφα ή τα υπόγεια ύδατα διαμορφώνουν, με τα χρόνια, τη μορφή της γης. Οι σχηματισμοί του ανάγλυφου της γης, συχνά θυμίζουν πρόσωπα, ζώα ή άλλα εξωπραγματικά όντα όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, με τις γλυπτές μορφές στα σπήλαια, από τους σταλακτίτες και τους σταλαγμίτες. Θα μπορούσαν, ίσως, να συμπεριληφθούν στους "καλλιτέχνες" και συμβαίνει να θεωρούνται από κάποιους φιλοσόφους της τέχνης, ως άτυποι "δημιουργοί".



Αντικειμενικά, ως "έργο τέχνης", πιστεύω πως θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα φυσικό τοπίο, ένα λουλούδι, μια μυρωδιά, ενώ, υποκειμενικά κρίνοντας, το πρώτο  αριστούργημα που μου έρχεται στο μυαλό είναι η γυναίκα. 


Σημειώνω, ως έργα τέχνης, μόνο ένα όμορφο και όχι ένα άσχημο έργο γιατί ακόμη και σαν παράδειγμα προς αποφυγή αν το χρησιμοποιούσα, θα εμπλεκόμουν στη διαδικασία να το αναπαράγω. Ως όμορφο αντικείμενο έχω τη γνώμη πως λογίζεται, κάθε αρμονική σύνθεση που προκαλεί στον άνθρωπο - θεατή που θα το δει, θα το ακούσει, θα το γευθεί, θα το μυρίσει ή θα το αγγίξει, μια αισθητική απόλαυση (χαρά, θαυμασμό, συγκίνηση, ηρεμία). 
Γνωρίζοντας τον δημιουργό της ακόλουθης εικόνας, μπορώ να κατατάξω αυτό το αντικείμενο (το σκουριασμένο κορίτσι) στα έργα τέχνης.
http://www.mikesfreegifs.com/main4/photos33.htm



Συνεχίζω να αναζητώ την ομορφιά όπου κι αν υπάρχει -είτε στη φύση είτε στην τέχνη- γιατί θεωρώ πρωτεύον το "αποτέλεσμα" και αντιλαμβάνομαι τον δημιουργό ως δευτερεύοντα αισθητικό παράγοντα -ως μέσον- που απλώς διαμεσολαβεί για να μας φέρει σε επαφή με το ωραίο.
Σημασία, κατά τη γνώμη μου, δεν έχει ποιος δημιούργησε ένα έργο, αλλά αν το έργο αυτό είναι ωραίο. Αν ο "δημιουργός" δεν είναι συγκεκριμένο πρόσωπο αλλά μια απρόσωπη οντότητα (Φύση, Θεός) το έργο δεν θεωρώ πως είναι τυχαίο, ορφανό ή πως θα παραμείνει αδιαβάθμητο έξω από κάποια καλλιτεχνική κατηγορία αλλά, υφίσταται κατά μιαν αίσθηση, ως "φαινόμενο" με την έννοια του ευρέος, δηλαδή του αντικειμένου -που απευθύνεται σε πάρα πολλούς ανθρώπους- και όχι με την έννοια του ασαφούς και του ακαθόριστου. Αν το έργο είναι πάρα πολύ ωραίο, τότε από περιέργεια, θα αναζητήσω τον δημιουργό ' διαφορετικά, θα αγνοήσω το έργο και ο δημιουργός θα παραμείνει άγνωστος σ’ εμένα.
Η διάθεση να παράγει ο άνθρωπος σύνθετα και πολύπλοκα αισθητικά έργα με σκοπό να είναι δύσκολο να τα μιμηθούν οι επίγονοι καλλιτέχνες ή να προβληματίσει με τη θεματική και την σύνθεσή τους τον θεατή, μετά από μια πρώτη περίοδο παρουσίασής τους κατά την οποία αιφνιδίασαν ή και δυσαρέστησαν το κοινό, σήμερα, μάλλον απωθούν και παραμερίζονται σιωπηρά.
Βρίσκω πολύ εγωιστικό και τυφλά ανταγωνιστικό από μέρους του ανθρώπου, να διαχωρίζει, αυθαίρετα, τον εαυτό του από τα ζώα είτε πρόκειται για τα άλλα ανώτερα θηλαστικά, είτε ακόμα και τα φυτά, επειδή έχει τη διάθεση να δημιουργεί "αντικείμενα" όχι με σκοπό τη χρηστική εφαρμογή αλλά την αισθητική τους αξία.

Γιώργος Χατζηαποστόλου

Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

Υπονόμευση > εμφύλιος πόλεμος + εξωτερική εισβολή


Μια χώρα όπως η δική μας που έχει συνηθίσει να "λειτουργεί" για δεκαετίες έξω από κανόνες οικονομικής ισορροπίας, πολιτικής ευστάθειας και κοινωνικής γαλήνης έχει "αποκτήσει" με έναν ανεξήγητο τρόπο "ανοσία" σε κάθε προσπάθεια πολιτιστικής αποσταθεροποίησης, είτε αυτή λέγεται εξευρωπαϊσμός -με την πλήρη ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση- είτε, τελευταία, βίαιη προσαρμογή της στο κρεβάτι του Προκρούστη που ονομάζεται παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. 
Είναι όμως τα όρια της χώρας ανεξάντλητα; Είναι οι αντοχές του λαού άπειρες; Είναι η αξιοπιστία των πολιτικών απύθμενη; Ασφαλώς και όχι!
Τα χρόνια της ασυλλόγιστης ευμάρειας με τα δανεικά των Ευρωπαίων εταίρων μας, μας έκαναν να συμπεριφερόμαστε όπως το κακομαθημένο παιδί που δεν του χαλούν χατήρι οι γονείς και οι συγγενείς, ώσπου κάποια στιγμή -τώρα- οι πρώην φίλοι έφτασαν στο σημείο να το απειλούν ότι θα το κλείσουν στη "φυλακή" ώστε να αναμορφωθεί ο χαρακτήρας του και να γίνει ένα πολύ καλό παιδί! 
Η ανελέητη φορολόγηση και τα διεθνή πολιτικά παιχνίδια στα οποία πρωταγωνιστικό ρόλο κρατά η γειτονική μας Τουρκία θα οδηγήσουν, σύμφωνα με τους ειδικούς, πολύ σύντομα, ίσως ακόμα και σε διάστημα ενός έτους, σε κοινωνική έκρηξη, εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των Ελλήνων αλλά και συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων και Αλλοδαπών (προσφύγων που θα έχουν παραμείνει στην Ελλάδα αλλά και των μουσουλμάνων της Θράκης). Οι ερχόμενες κυβερνήσεις θα έχουν διάρκεια ζωής μηνών και την πολιτική αστάθεια θα εκμεταλλευθεί η Τουρκία εισβάλλοντας με κάποια αφορμή σε νησιά μας (γίνεται λόγος για τη Λέσβο και τη Ρόδο). 
Σε αυτή την πρόβλεψη κατατείνουν εξάλλου και οι προφητείες των Κοσμά του Αιτωλού, Αγίου Παϊσίου και άλλων Όποιος δεν πιστεύει στο Θεό ας αρκεστεί στις οικονομικο-πολιτικές ερμηνείες ' το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο ' η κρίση κλιμακώνεται και δεν έχει φτάσει σήμερα στο κατώτατο σημείο της, όπως αφήνουν να εννοηθεί οι πολιτικοί για να μεταθέσουν στο μέλλον την κοινωνική επανάσταση.
Οι επαγγελματίες της κατασκοπείας, των ψυχολογικών επιχειρήσεων και της υπονόμευσης όπως ο παρουσιαστής του βίντεο -αν και αναφέρεται στη σχέση Η.Π.Α. - Ε.Σ.Σ.Δ.- μας αναλύουν υπομονετικά και μεθοδικά που βρισκόμασταν, που πηγαίνουμε και πότε θα φτάσουμε -αν επιβιώσουμε- πράγμα, αμφίβολο. Εμείς, ως χώρα με δυτικο-ευρωπαϊκό κοινωνικο-οικονομικό προσανατολισμό και ανατολίτικη πολιτιστική νοοτροπία, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε πως κανείς δε θα σεβαστεί την πολύχρονη ιστορία μας αν δεν βρεθούμε σε θέση να επιβάλλουμε τον σεβασμό, αφού, με την αναιμική εκπαίδευση και την επιλεκτική όσο και θαμπή ιστορική μας μνήμη, αδυνατούμε να τον εμπνεύσουμε. 
Θα δούμε ...
Γιώργος Χατζηαποστόλου 

Σημείωση: η ανάλυση της εικόνας του βίντεο είναι φτωχή, αλλά το περιεχόμενο της παρουσίασης μας αποζημιώνει για την υπομονή μας να το παρακολουθήσουμε.