Ευγένεια και φιλαλήθεια εμποδίζουν την εξέλιξη μιας καλλιτεχνικής καριέρας στην Ελλάδα
Ένας άνθρωπος που μεγαλώνει σε μια συντηρητική οικογένεια, διαθέτει έναν αδελφό με σπουδαίες διανοητικές ικανότητες (εργαζόταν στη N.A.S.A.) και ένα κορίτσι (η ίδια) που αν ήθελε να αναγνωρίσουν οι γονείς της, την αξία της έπρεπε να βρει την ταυτότητά της ' αυτή ήταν η Μαριάννα. Σπούδασε θέατρο, χορό, μουσική και, αργότερα, ψυχολογία.
Η καριέρα της υπήρξε αξιοσημείωτη, αλλά δεν έγινε ποτέ "αστέρι" πρώτου μεγέθους, γιατί τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα χρησιμοποιούσαν πονηριές για να την παραμερίσουν, να την μειώσουν και να "λάμψουν" στη θέση της. Δεν βοηθήθηκε από τις εκάστοτε πολιτικές συγκυρίες που χρησιμοποίησαν άλλοι συνάδελφοί της για να αναδειχθούν, επειδή μισούσε το ψέμα και δεν μπορούσε να στρατευθεί σε κάποιο κομματικό φορέα, υποστηρίζοντας πράγματα που δεν πίστευε για να αποκτήσει πράγματα (χρήματα, δόξα, αναγνώριση) που δεν της ανήκαν.
Το δίλημμα "πρόσωπο" ή "μάσκα" δεν το αντιμετώπισε ποτέ αφού είχε διαλέξει από πολύ νωρίς να έχει ένα καθαρό πρόσωπο στη ζωή της.
Δεν υπάρχει "άδικος θάνατος" πρόωρη αποχώρηση ή παράλογο τέλος. Κάθε πρόσωπο "φεύγει" στην "ώρα" του!
Γιώργος Χατζηαποστόλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου