Πολιτισμικό Ημερολόγιο: Αδέξιος χορευτής

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016

Αδέξιος χορευτής

Περί έρωτος ο λόγος, «φίλτατοι!»,

όπως θα έλεγε και ο Δημήτρης Χορν.

Πάλι για τον έρωτα θα μιλήσουμε φίλοι και φίλες. Ο Έρωτας είναι ένα από τα τρία θεμελιώδη στοιχεία της δημιουργίας του κόσμου (Ησίοδος: «Θεογονία») -τα άλλα δύο (Χάος και Γαία) δεν θα τα εξετάσουμε- αλλά και η βαρύτερη αρρώστια του πνεύματος, κατά τον Πλάτωνα. Ο έρωτας για τους σύγχρονους ανθρώπους είναι το πλέον αγαπημένο παιχνίδι και συνοδεύεται από γιορτές, γλέντια, τραγούδια, χαρά, αλλά και πόνο, δάκρυα κι ιδρώτα. Αρχίζει ταυτόχρονα με ή αμέσως μετά τα παιδικά παιχνίδια, όταν το άτομο δεν έχει ακόμη ωριμάσει, και επομένως ο έρωτας χαρακτηρίζεται από αυτοσχεδιασμό, αυθορμητισμό, ένταση, πάθος και άγνοια κινδύνου, στοιχεία σύμφυτα με την ιδιαίτερα ασταθή και ταραχώδη περίοδο της εφηβείας.

Όσο περνούν τα χρόνια τόσο ενισχύεται η πεποίθησή μου πως η εφηβεία δεν είναι μια πάγια ηλικιακή περίοδος από τα 12 έως τα 15 χρόνια της ζωής μας περίπου, αλλά μια περίοδος με αρχή, χωρίς μέση και τέλος που ολοκληρώνεται μόνο όταν βιωθεί από το άτομο η εφηβεία με τη δύναμη και την ορμή που της αρμόζουν ^. διαφορετικά επανέρχεται αργότερα ως επιπολαιότητα της συμπεριφοράς ή ως συναισθηματική αστάθεια σε ηλικίες μεγαλύτερες που μπορεί να αγγίζουν ακόμα και την τρίτη ηλικία!

Οι άτυχοι λοιπόν ή οι ανέτοιμοι του έρωτα που δεν ευτύχησαν να αισθανθούν το τσίμπημα στην καρδιά, να ακούσουν τα βιολιά ή να ζήσουν για κάποιες στιγμές την απώλεια της αίσθησης της βαρύτητας κατά την ώρα του φιλιού, κάτι έπρεπε να κάνουν. Αγόρασαν, λοιπόν, στα 50 τους ανοιχτό σπορ αυτοκίνητο, τοποθέτησαν μια γυναίκα με ωραία εμφάνιση και περιορισμένες διανοητικές δυνατότητες -όχι απαραίτητα ξανθιά- στο κάθισμα του συνοδηγού και τριγυρίζουν στα κέντρα διασκέδασης των ελληνικών νησιών νύχτες και ξημερώματα καλοκαιριού, γκαζώνοντας το όχημα ως τα όριά του, με τα μαλλιά της κοπέλας να ανεμίζουν και τα δικά τους να έχουν χαθεί κάπου πίσω στις δεκαετίες μεταξύ 25 και 45, τότε που πάσχιζαν να ανελιχθούν οικονομικά και κοινωνικά.

Μα είναι η εφηβεία μόνο μια περίοδος συναισθηματικής απελευθέρωσης και εφαρμοσμένης ελευθερίας και αποδέσμευσης των ενστίκτων της κυριαρχίας και του πολλαπλασιασμού όπου βασιλεύει ο θεός της ο Έρωτας;

Ο έρωτας (ως αγάπη) είναι τέχνη κατά τον Έριχ Φρόμ και ως τέχνη ακολουθεί, σε γενικές γραμμές, μερικές αρχές. Πρώτη πηγή πληροφοριών εντοπισμού και καταγραφής αυτών των αρχών είναι η φύση γύρω μας δηλαδή το φυσικό περιβάλλον. Είναι ανεξήγητο εν πολλοίς φαινόμενο πως τα περισσότερα στοιχεία της σπουδής μας στον έρωτα δεν τα παίρνουμε από τα κοντινότερα σ’ εμάς ζώα δηλαδή τα υπόλοιπα ανώτερα θηλαστικά αλλά από τα πουλιά. Δεν είναι τυχαίο γεγονός πως οι αρχαίοι μας πρόγονοι παρέστησαν τον έρωτα φτερωτό και όχι βαδίζοντα και τη θεά της ομορφιάς -Αφροδίτη- αναδυόμενη από τη θάλασσα. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε πως ο έρωτας μεταδίδεται μέσω του αέρα και βιώνεται μέσω των υγρών όπως το σάλιο (φιλί) και τα γεννητικά υγρά (ερωτική πράξη) , χωρίς, όμως, να υπακούει σε νόμους της επιστήμης. Όσοι δοκίμασαν να ερμηνεύσουν τον έρωτα με επιστημονικούς όρους ή παρέμειναν ανέραστοι σε ολόκληρη τη ζωή τους ώστε να αποκτήσουν την απαραίτητη απόσταση για να εξηγήσουν το φαινόμενο ή παραφρόνησαν από τη σεξουαλική στέρηση (οι καημένοι!).

Εμείς, που θέλω να πιστεύω πως είμαστε φυσιολογικοί και φυσιολογικές, έχουμε ερωτευτεί, έχουμε παραζαλιστεί, έχουμε πονέσει και μάλλον έχουμε περάσει με επιτυχία (με βαθμό λίγο πάνω από τη βάση) την περίοδο της εφηβείας. Επειδή, όμως ο έρωτας είναι πάντα ένα μάθημα που διδασκόταν από πολύ κοντά και εξ’ επαφής, αφορούσε ανέκαθεν τη Δια Βίου Μάθηση -πολύ πριν να εφευρεθεί ο όρος- μας προκαλεί να μαθαίνουμε διαρκώς νέα πράγματα ώστε να βελτιώσουμε την τεχνική μας στην προσέγγιση του άλλου φύλου, παραμένοντας, πάντως, ανέφικτο να τοποθετηθεί «τιμόνι στον έρωτα».

Παμπάλαιος κανόνας των «εισαγωγικών» βημάτων της ερωτικής προσέγγισης είναι ο λεγόμενος «ερωτικός χορός» όπου τα πουλιά είναι σε θέση να παραδώσουν ερωτικά μαθήματα υψηλότατου επιπέδου. Στους 8 απίθανους τρόπους που μεταχειρίζονται τα πουλιά για να πουν «σ’ αγαπώ» και συγκέντρωσε η Ευαγγελία Αναστασάκη (4 Οκτωβρίου 2012) θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και άλλον ένα, όπως θα δούμε παρακάτω.

Αλλά ας σημειώσουμε πρώτα τη στάση των δύο φύλων στα πουλιά, αλλά και σχεδόν σε όλα τα ζώα, σε πολύ μικρότερο βαθμό. Επειδή τα ζώα φαίνεται να αντιλαμβάνονται -με κάποιο υποσυνείδητο μηχανισμό- πως ο έρωτας, ως σεξουαλική πράξη -και όχι μόνο- είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση που ικανοποιεί μια έντονη σωματική ανάγκη, έχουν υιοθετήσει σαφείς ατομικούς ρόλους: το αρσενικό «παριστάνει» και το θηλυκό «αξιολογεί» και ανάλογα καθορίζει τη στάση του (ενδίδει ή δεν ενδίδει) στο ερωτικό κάλεσμα.
Έτσι, λοιπόν τα αρσενικά πουλιά απευθύνονται στα μάτια, στα αυτιά αλλά και στη λογική των θηλυκών πουλιών και:

1. Αναπτύσσουν μια έγχρωμη γενειάδα! Τύφλα να ’χουν τα πετραχήλια στις χρυσοποίκιλτες ενδυμασίες των θρησκευτικών αρχόντων!

2. Δίνουν την… καρδιά τους! Φουσκώνουν τον λαιμό τους σαν κόκκινο αερόσακο. Δεν ξέρω αν τη δίνουν, τελικά, αλλά πάντως την προσφέρουν.

3. Γίνονται ένα τεράστιο… χαμόγελο! Το χιούμορ πάντα ξεκλείδωνε πόρτες!

4. Χορεύουν αλά Μάικλ Τζάκσον! Ότι και να κάνουμε δε μπορούμε να συναγωνιστούμε τον χορό των πουλιών!

5. Εκτελούν ένα συγχρονισμένο χορευτικό! «Κι ας είν’ ο έρωτας παιχνίδι ατομικό κι όχι ομαδικό αγώνισμα του στίβου της αγάπης», όπως θα ’λεγε κι ο ποιητής!

6. Επιδεικνύουν τα… μπλε τους πόδια! Πολλά θηλυκά δίνουν μεγάλη σημασία στα «υποδήματα» των αρσενικών ^. παλιά ιστορία!

7. Μιμούνται όλους τους ήχους που ξέρουν! Τα θηλυκά ερωτεύονται με τα αυτιά και τα αρσενικά με τα μάτια, αλλά μερικά αρσενικά γνωρίζουν την μυστική προτίμηση των θηλυκών!

8. Χτίζουν ένα ωραίο… σπίτι! Αυτή τη συνήθεια μάλλον τη δανείστηκαν από τους ανθρώπους. Και...

9. προσποιούνται ότι βρήκαν τροφή την οποία είναι διατεθειμένα να παραχωρήσουν «υπό όρους» (τα αρσενικά περιστέρια και τα κοτόπουλα). Τι γελοιότητες κάνει ένα πλάσμα για να ζευγαρώσει!

Πόσες φορές δεν έχω παραπατήσει στη διάρκεια του ερωτικού χορού με σκοπό να καταστρέψω την "ατμόσφαιρα" και να δώσω το δικαίωμα σε γυναίκες που μου αρέσουν πάρα πολύ, να με απωθήσουν. Όταν μια γυναίκα γνωρίζω ή συναισθάνομαι πως δεν είναι ελεύθερη, δηλαδή βρίσκεται σε σχέση ή δεν τα έχει βρει με τον εαυτό της, πιστεύω πως δεν έχω δικαίωμα να προχωρήσω. Έχω κάνει, κατά καιρούς, χονδροειδέστατα σχόλια για να είμαι βέβαιος πως δεν θα με εγκρίνουν. Για παράδειγμα, δηλώνω όπου σταθώ κι όπου βρεθώ την ηλικία μου και τη δύσκολη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκομαι, δηλαδή την αλήθεια. Επειδή, μάλιστα, η υψηλή συναισθηματική ευφυΐα των γυναικών δεν ξεγελιέται εύκολα και όλα αυτά που δηλώνω μπορεί να με κάνουν, στο τέλος, συμπαθή, τα διανθίζω με χοντράδες απίστευτης αδεξιότητας σε διαλόγους όπως:

-Πώς λέγεστε;

-Πηνελόπη!

- Οδυσσέας υπάρχει;

- ....

Ή άλλη στιχομυθία με καθηγήτρια μετά το τέλος μαθήματος σε σχολική αίθουσα, ως συνέχεια διαλόγου που αφορούσε τη δημιουργία παιδιών:

- Έχεις κανονίσει τίποτε γι απόψε;

- Να τα πούμε εδώ;

- Εδώ, δεν προλαβαίνουμε!

Και μια τρίτη περίπτωση μονολόγου (λακωνικής ωμότητας) αυτή τη φορά -χωρίς απάντηση- προς άλλη κυρία:

- Θέλεις παρέα;

- ..........

Τι να κάνω; Ομολογώ πως δεν έχω τη δύναμη να αρνηθώ την προσφορά ορισμένων γυναικών. Ήταν ανάγκη να επινοήσω ένα τέχνασμα! Λυπάμαι αν σας στενοχώρησα, αλλά δεν ανησυχώ για εσάς. Είναι πολύ πιθανό να έχετε, στο άμεσο μέλλον, ερωτικές προσφορές καλύτερες από τη δική μου. Αυτά τα γράφω σήμερα. Αύριο μπορεί να έχω ενδώσει σε κάποιο πειρασμό! Ποτέ δε μπορώ να είμαι βέβαιος πως θα με απορρίψουν οριστικά αυτές οι ελάχιστες γυναίκες που μου αρέσουν έντονα και βασανιστικά!

Αν θέλετε μπορείτε να κάνετε Like, αν και από εσάς περιμένω κάτι περισσότερο: το γλυκό σας χαμόγελο και την αγάπη σας. Ο έρωτας είναι το μέσο και η αγάπη ο σκοπός. Η συμπάθειά σας είναι για μένα πιο ακριβή από τον έρωτα γιατί διαρκεί περισσότερο και παραμένει σχεδόν αναλλοίωτη!

Τα σέβη μου!

Γιώργος Χατζηαποστόλου

Βίντεο: