Αγάπης γόνος γόνιμος

Gilbert: William Shakespeares Plays

Ο Σαίξπηρ υπολογίζεται πως γεννήθηκε στις 23 Απριλίου του 1564  και βαπτίσθηκε, (όπως συνηθιζόταν τότε) λίγες ημέρες μετά τη γέννησή του, δηλ. στις 26 Απριλίου του ίδιου χρόνου. Συμπτωματικά απεβίωσε στις 23 Απριλίου του 1616. Η 23η Απριλίου συμβαίνει να είναι ημέρα γιορτής του Αγίου Γεωργίου και ημέρα της ονομαστικής μου γιορτής. Δεν γνώριζα αυτές τις λεπτομέρειες και αν συνυπολογίσω πως λατρεύω τον τρόπο που γράφει τόσο τα σονέτα όσο και τα θεατρικά του έργα είμαι βέβαιος πως υπάρχει έντονη συναισθηματική συγγένεια με τον συγγραφέα.

Σε ότι αφορά το νεανικό του έργο Αγάπης Αγώνας Άγονος βρίσκω πως για άλλη μια φορά, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλους τους μεγάλους συγγραφείς, αποκαλύπτει, φωτίζει και εξαγνίζει -φέρνοντας ακριβώς στο φως- υπόγειες σκέψεις, επιθυμίες και στάσεις του αναγνώστη που παρέμεναν στο παρασκήνιο της πραγματικότητας σαν νεαροί άπειροι ηθοποιοί που ντρέπονταν να εμφανιστούν μπροστά στο μεγάλο κοινό.

Το θεατρικό έργο του Σαίξπηρ μεταφράστηκε από τον Βασίλη Ρώτα και τυπώθηκε στις εκδόσεις Ίκαρος, ενώ, τα τελευταία χρόνια εξαιρετικές μεταφράσεις των σονέτων και θεατρικών έργων του ποιητή έχει κάνει ο Διονύσης Καψάλης.

Απόψε ξενύχτισα να διαβάζω το θεατρικό του έργο που προανέφερα, χωρίς να το τελειώσω. Έχει ο Θεός. Να αυτό μου αρέσει στο ιστολόγιο και σε άλλες διαδικτυακές τοποθεσίες: μπορείς να επανέρχεσαι, να προσθέτεις, να αφαιρείς, να διορθώνεις, ακόμα και να καταργείς κάποιες φορές, χωρίς να κάνεις "μουτζούρες" όπως στο χαρτί, να αφήνεις κενά και να αντιμετωπίζεις κάθε στιγμή τις συγγραφικές και αισθητικές σου ανεπάρκειες.

Παρότι το έργο αυτό του Σαίξπηρ είναι από τα πρώτα που έγραψε είναι φανερό πως προμήνυε ότι ο αγώνας της ζωής του θα ήταν, τόσο γόνιμος, όσο και συνοδευμένος από την αγάπη.

Συμβαίνει να έχω το συγκεκριμένο βιβλίο του συγγραφέα σε αυτή την έκδοση:

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Αγάπης αγώνας άγονος, μτφρ. Βασίλης Ρώτας, Εκδ. Ίκαρος 1966,

στην αγγλική έκδοση των Απάντων του: 

William  Shakespear's, The Works (Complete), Black's Readers Service Company 1937, p.p. 1312

ενώ υπάρχει και σε ηλεκτρονική μορφή στον τόπο:
file:///C:/Users/User/Downloads/epdf.pub_-.pdf

Γιώργος Χατζηαποστόλου

Υπέρ του Αδύναμου Έλληνα

ΛΥΣΙΑΣ, [ΛΟΓΟΣ] ΥΠΕΡ [ΤΟΥ] ΑΔΥΝΑΜΟΥ

Μτφρ. Σ. Τζουμελέας. [1939] χ.χ. Λυσίας: Λόγοι.  Αθήνα: Ζαχαρόπουλος.     

Προοίμιο

(§1–3): Τα κίνητρα του κατήγορου – Διήγηση – Απόδειξη

(§4–20): Προσπάθεια ανασκευής του ισχυρισμού του κατήγορου σχετικά με τη σωματική ικανότητα του "αδύναμου" – Επίλογος

(§21–27): Έκκληση στους δικαστές για δίκαιη ετυμηγορία

Θέμα του λόγου: Ο άνθρωπος που απολογείται και πάσχει από φυσική αναπηρία, μιλούσε [τότε] στη Βουλή των Πεντακοσίων [μιλάει, σήμερα, στο δικαστήριο] και προσπαθεί να μην χάσει το ετήσιο χρηματικό επίδομα που χορηγούσε το δημόσιο ταμείο στους ανάπηρους και τους φτωχούς.

[1] Ευγνωμονώ, σχεδόν, κύριοι δικαστές, τον μηνυτή που μου προετοίμασε αυτήν εδώ τη δίκη. Γιατί, ενώ προηγούμενα δεν είχα την αιτία, τώρα με αυτόν, μου έχει δοθεί η αφορμή, από την οποία ξεκινώ ώστε να  λογοδοτήσω για τη ζωή μου. Και θα προσπαθήσω να αποδείξω με τον λόγο μου ότι ενώ αυτός λέει ψέματα, εγώ έχω ζήσει μέχρι σήμερα άξιος να με επαινούν περισσότερο παρά να με φθονούν. Γιατί θεωρώ ότι από φθόνο και μόνο, μου προετοίμασε τη σημερινή δίκη.

[2] Και όμως, εκείνος ο οποίος φθονεί, όσους οι άλλοι λυπούνται, από ποιά πονηριά νομίζετε ότι ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να απέχει; Γιατί αν, ενώ με κατήγγειλε για να μου πάρει χρήματα, είναι συκοφάντης, εάν λοιπόν ως εχθρό του με εκδικείται, λέει ψέματα, γιατί λόγω της πονηριάς του ούτε φίλο ούτε εχθρό τον είχα ποτέ.

[3] Είναι λοιπόν φανερό, κύριοι δικαστές, ότι με φθονεί, γιατί, αν και έχω τέτοιο σωματικό ελάττωμα είμαι καλύτερος πολίτης από αυτόν. Γιατί έχω τη γνώμη, κύριοι δικαστές, ότι τα σωματικά ελαττώματα θεραπεύονται μέχρι έναν βαθμό με τα ψυχικά προτερήματα. Γιατί εάν είχα ψυχικά ελαττώματα, όπως έχω σωματικά, και εάν ζούσα ζωή άτακτη, σε τι θα διέφερα από αυτόν;

[4] Γι' αυτά λοιπόν αρκούν αυτά που λέχθηκαν· για όσα λοιπόν πρέπει εγώ να μιλώ θα τα πω όσο μπορώ με λίγα λόγια. Ισχυρίζεται δηλαδή ο κατήγορος ότι άδικα παίρνω κρατικό επίδομα γιατί και σωματικά είμαι τόσο δυνατός, ώστε δεν πρέπει να κατατάσσομαι στους αδύνατους, και ότι γνωρίζω τέτοια τέχνη, ώστε να μπορώ να συντηρούμαι απ' όσα κερδίζω από αυτή και χωρίς το κρατικό επίδομα.

[5] Και φέρει ως απόδειξη λοιπόν της σωματικής δύναμής μου το ότι ανεβαίνω  στα άλογα, ενώ για την ευπορία μου που προέρχεται από την τέχνη μου, το ότι μπορεί να συναναστρέφομαι ανθρώπους που μπορούν να ξοδεύουν. Την ευπορία λοιπόν που προέρχεται από την τέχνη μου, και από τα άλλα εισοδήματά μου, καθώς και ποιά είναι η ζωή μου, πιστεύω πως όλοι τα γνωρίζετε, αλλ' όμως και εγώ με λίγα λόγια θα σας τα πω.

[6] Ο πατέρας μου, δηλαδή, δεν μου άφησε τίποτα, ενώ τη μητέρα μου, που πέθανε πριν από χρόνια, έπαψα να γηροκομώ, και παιδιά δεν έχω ακόμη για να με περιποιηθούν. Γνωρίζω λοιπόν τέχνη, η οποία λίγη ωφέλεια μπορεί να μου παράσχει, την οποία τώρα λοιπόν εγώ με δυσκολία εξασκώ, ενώ δεν μπορώ ακόμη να αποκτήσω εκείνον που θα με διαδεχθεί εξακολουθώντας να ασκεί την τέχνη μου. Κανένα άλλο δεν έχω εισόδημα εκτός από το κρατικό επίδομα, το οποίο αν μου αφαιρέσετε θα κινδυνέψω να περιέλθω στην έσχατη δυστυχία. 

[7] Μη λοιπόν, με καταστρέψετε άδικα, κύριοι δικαστές, ενώ, δίκαια, μπορείτε να με σώσετε· μη μου αφαιρέσετε τώρα που έγινα πιο γέρος και πιο ασθενής, όσα μου δώσατε όταν ήμουν νεότερος και είχα ακμαιότερες τις δυνάμεις μου· μην αποκρούσετε άγρια τώρα, με αιτία αυτόν, εκείνους οι οποίοι και στους εχθρούς τους φαίνονται άξιοι ευσπλαχνίας, ενώ προηγούμενα φαίνεσθε ότι ευσπλαχνίζεσθε και όσους δεν είχαν καμία δυστυχία· μη  κάνετε να απελπισθούν αυτοί που βρίσκονται στην ίδια δυστυχία με εμένα, από μια σκληρή και άδικη απόφασή σας για εμένα.

[8] Γιατί και άτοπο θα ήταν, κύριοι βουλευτές, εάν, ενώ η σωματική μου αδυναμία ήταν μικρή, έπαιρνα το επίδομα αυτό, τώρα δε που προστέθηκαν και γεράματα και ασθένειες και τα επακόλουθά τους, τότε να το στερηθώ.

[9] Νομίζω δε ότι ο κατήγορος παραπάνω από κάθε άλλον μπορεί να σας φανερώσει το μέγεθος της φτώχειας μου. Εάν δηλαδή εγώ [ενώ είμαι] υποχρεωμένος να ξοδέψω για την παράσταση τραγωδίας τον προκαλούσα να ανταλλάξουμε τις περιουσίες μας, θα προτιμούσε να ξοδέψει δέκα φορές για παράσταση τραγωδίας παρά να ανταλλάξει μία και μόνη φορά την περιουσία του με τη δική μου. Και όμως, τώρα, λοιπόν, πώς δεν είναι φοβερό να με κατηγορεί λέγοντας ότι λόγω της μεγάλης μου ευπορίας μπορώ να συναναστρέφομαι ως ίσος προς ίσους τους πάρα πολύ πλούσιους, εάν δε συμβεί να γίνει εκείνο που λέω εγώ, να γίνεται εντελώς το αντίθετο και ακόμη χειρότερο;

[10] Σχετικά, λοιπόν με το ότι ιππεύω, το οποίο αυτός τόλμησε να αναφέρει μπροστά σας χωρίς ούτε την τύχη να φοβηθεί, ούτε εσάς να ντραπεί, θα πω λίγα. Εγώ δηλαδή, κύριοι βουλευτές, γνωρίζω ότι όλοι αυτοί που έχουν κάποιο δυστύχημα ζητούν και ερευνούν πώς θα υποφέρουν το δυστύχημά τους με όσο το δυνατόν λιγότερη λύπη. Επειδή και εγώ είμαι ένας από αυτούς που έχουν σωματική βλάβη, και έχω περιπέσει σε αυτή τη συμφορά, βρήκα, το να ιππεύω, ως ανακούφιση για τις μακρούς από τους αναγκαίους δρόμους.

[11] Εκείνο δε το οποίο είναι, κύριοι δικαστές, μέγιστη απόδειξη ότι με αιτία τη σωματική μου βλάβη ανεβαίνω στα άλογα, και όχι από αλαζονεία, καθώς αυτός ισχυρίζεται, είναι εύκολο κι εσείς να το εννοήσετε. Διότι, εάν είχα περιουσία, θα ταξίδευα καθισμένος επάνω σε μουλάρι που να έχει ωραίο και αναπαυτικό σαμάρι, και δεν θα ανέβαινα στα ξένα άλογα, τώρα δε, επειδή μουλάρι δεν μπορώ να αποκτήσω, αναγκάζομαι να μεταχειρίζομαι πολλές φορές τα ξένα άλογα.

[12] Και όμως πώς δεν είναι παράλογο, κύριοι δικαστές, ο ίδιος αυτός, αν μεν έβλεπε να ταξιδεύω καθισμένος αναπαυτικά επάνω σε μουλάρι, να σιωπά; γιατί λοιπόν ανεβαίνω σε άλογα ξένα, που παρακαλώ να μου τα δώσουν προσωρινά, να προσπαθεί να σας πείσει ότι έχω ακμαίες τις σωματικές μου δυνάμεις; Και το ότι λοιπόν μεταχειρίζομαι δύο πατερίτσες, ενώ οι άλλοι δεν μεταχειρίζονται ούτε μία, να μη με κατηγορεί ισχυριζόμενος ότι και αυτό είναι απόδειξη της δύναμής μου, να μεταχειρίζεται μπροστά σας ως απόδειξη του ότι έχω ακμαίες τις σωματικές μου δυνάμεις, το ότι ανεβαίνω στα ξένα άλογα; Εγώ και τα δύο αυτά τα μεταχειρίζομαι για την ίδια αιτία.

[13] Τόσο πολύ δε υπερέχει απ' όλους τους ανθρώπους στην αδιαντροπιά, ώστε προσπαθεί να σας πείσει, ενώ είσθε τόσο πολλοί και αυτός είναι ένας, ότι εγώ δεν είμαι από τους αδύνατους. Και όμως αν μερικούς από εσάς πείσει και πιστέψετε αυτό, κύριοι δικαστές, τι με εμποδίζει να εκλέγομαι με κλήρο ένας από τους εννέα άρχοντες, κι εσείς μεν να μου αφαιρέσετε το επίδομα που δίνετε σ' εμένα, επειδή είμαι υγιής, ενώ σε αυτόν να ψηφίσετε να δίνονται πέντε επιδόματα, γιατί δήθεν είναι ανάπηρος; Γιατί βέβαια εσείς λοιπόν θα αφαιρέσετε αυτό που δίνεται σ' εμένα γιατί δεν είμαι αδύνατος, οι δε θεσμοθέτες δεν θα με εμποδίσουν εμένα τον ίδιο να εκλεγώ με κλήρο, διότι δήθεν είμαι αδύνατος.

[14] Αλλά βέβαια ούτε εσείς συμφωνείτε με αυτόν, ούτε αυτός, κακά σκεπτόμενος, συμφωνεί με εσάς. Γιατί αυτός μεν έχει έλθει για να μου αμφισβητήσει τη συμφορά μου σαν να ήταν κόρη που κληρονόμησε περιουσία, και προσπαθεί να σας πείσει ότι δεν είμαι τέτοιος, σαν αυτόν που όλοι εσείς βλέπετε. Εσείς όμως πιστεύετε περισσότερο στα μάτια σας παρά στα λόγια αυτού.

[15] Λέει δε ότι είμαι θρασύς και βίαιος και πολύ αυθάδης, σαν να επρόκειτο να λέει την αλήθεια, εάν μου αποδώσει αυτούς τους φοβερούς χαρακτηρισμούς, αλλά δεν επρόκειτο να λέει αλήθεια, εάν δεν έλεγε ψέματα και μεταχειριζόταν ευπρεπείς εκφράσεις. Εγώ όμως θεωρώ, κύριοι δικαστές, ότι πρέπει σαφώς εσείς να διακρίνετε ποιοί άνθρωποι μπορούν να είναι αλαζόνες και ποιοί δεν μπορούν να είναι τέτοιοι.

[16] Δεν είναι φυσικό να φέρονται με αυθάδεια οι φτωχοί και αυτοί που στερούνται τα πάντα, αλλά εκείνοι που έχουν πολύ περισσότερα από όσα τους χρειάζονται· ούτε οι αδύναμοι σωματικά, αλλά εκείνοι που έχουν πεποίθηση στις σωματικές τους δυνάμεις, ούτε εκείνοι οι οποίοι έχουν πλέον γεράσει, αλλ' εκείνοι οι οποίοι είναι ακόμη νέοι και σκέπτονται νεανικά.

[17] Γιατί, ενώ οι πλούσιοι με τα χρήματά τους εξαγοράζουν τους κινδύνους, οι φτωχοί αναγκάζονται να φέρονται φρόνιμα λόγω της φτώχειας τους· και ενώ οι νέοι θεωρούνται άξιοι να συγχωρηθούν από τους μεγαλύτερους, τους γέρους που πέφτουν στα ίδια σφάλματα με τους νέους, κατηγορούν και οι γέροντες και οι νέοι·

[18] και, ενώ οι ρωμαλέοι μπορούν να φέρονται με αυθάδεια σε όσους θέλουν χωρίς να φοβούνται ότι θα πάθουν κάτι κακό, αυτοί που είναι ασθενείς στο σώμα δεν μπορούν να αποκρούσουν αυτούς που τους αδικούν, ούτε όταν βρίζονται, ούτε μπορούν να υπερισχύσουν σε αυτούς που αδικούν, όταν θελήσουν να φέρονται με αυθάδεια. Ώστε μου φαίνεται ότι ο κατήγορος μίλησε για την αυθάδειά μου όχι σπουδαιολογώντας, αλλά αστειευόμενος, όχι γιατί είχε την πρόθεση να σας πείσει ότι εγώ είμαι τέτοιος, αλλά γιατί ήθελε να με διακωμωδήσει, επειδή φανταζόταν ότι κάνει κάτι σπουδαίο.

[19] Περισσότερο λοιπόν λέει ότι συχνάζουν στο εργαστήριό μου πολλοί πονηροί άνθρωποι οι οποίοι έχουν σπαταλήσει την περιουσία τους, και συνωμοτούν εναντίον εκείνων οι οποίοι επιθυμούν να σώζουν την δική τους. Εσείς λοιπόν όλοι έχετε υπόψη σας ότι με τους ισχυρισμούς του αυτούς καθόλου περισσότερο δεν κατηγορεί εμένα από τους άλλους που έχουν εργαστήρια, ούτε κατηγορεί περισσότερο αυτούς που συχνάζουν στο εργαστήριό μου, από αυτούς που συχνάζουν στα εργαστήρια άλλων τεχνιτών.

[20] Γιατί καθένας από εσάς έχει συνηθίσει να συχνάζει, άλλος σε μυροπωλείο, άλλος σε κουρείο, άλλος σε υποδηματοποιείο, και άλλοι όπου τύχει· και περισσότεροι λοιπόν συχνάζουν στα εργαστήρια που υπάρχουν κοντά στην αγορά, ελάχιστοι όμως σ' αυτά που βρίσκονται μακριά της· ώστε αν κανένας από εσάς θεωρήσει πονηρούς αυτούς που συχνάζουν στο εργαστήριό μου, φανερό είναι ότι θα θεωρήσει ως τέτοιους και αυτούς που συχνάζουν στα εργαστήρια των άλλων· εάν λοιπόν και εκείνους θεωρήσει πονηρούς, τότε θα θεωρήσει τέτοιους όλους τους Αθηναίους γιατί όλοι έχετε συνηθίσει να συχνάζετε και να παραμένετε σε κάποιο εργαστήριο.

[21] Αλλά βέβαια δεν ξέρω για ποιόν λόγο χρειάζεται να σας ενοχλώ περισσότερο χρόνο απολογούμενος προς καθένα από όσα είπε ο κατήγορος εναντίον μου. Γιατί, εάν έχω μιλήσει για τις μέγιστες εναντίον μου κατηγορίες, γιατί πρέπει να δίνω προσοχή στις πολύ μικρές; Εγώ δε σας παρακαλώ όλους, κύριοι δικαστές, να έχετε για εμένα την ίδια γνώμη, την οποία είχατε και πρωτύτερα (όταν ψηφίσατε ότι είμαι αδύνατος).

[22] Μη λοιπόν μου στερήσετε εξ αιτίας αυτού εδώ, το μόνον από τα αγαθά της πατρίδας μου, το οποίο μου έδωσε η τύχη να λαβαίνω. Ας μη σας πείσει ούτος, αν και είναι ένας, να μου αφαιρέσετε τώρα, εκείνο το οποίον όλοι μαζί μού δώσατε· επειδή δηλαδή, κύριοι δικαστές, ο θεός μας στέρησε από τα μέγιστα αγαθά, η πόλη έδωσε σ' εμάς αυτό το επίδομα, γιατί έκρινε ότι η τύχη είναι κοινή σε όλους τους ανθρώπους.

[23] Πώς λοιπόν δεν θα ήμουν πάρα πολύ δυστυχής εάν με αιτία τη συμφορά μου ενώ στερούμαι τα κάλλιστα και μέγιστα αγαθά, στερηθώ λοιπόν, λόγω του κατήγορου, όσα η πόλη μού έδωσε παίρνοντας πρόνοια για όλους αυτούς που βρίσκονται στην κατάστασή μου;

[24] Θα μου αφαιρέσετε το επίδομα, γιατί με αιτία εμένα κάποιος που μπλέχθηκε ποτέ σε δικαστικό αγώνα έχασε την περιουσία του; Αλλά κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι έπραξα κάτι τέτοιο. Αλλά γιατί ανακατεύομαι σε πολλά, και είμαι θρασύς και εριστικός; Αλλά δεν συμβαίνει να έχω τα μέσα για να φέρομαι με αυτό τον τρόπο.

[25] Αλλά διότι είμαι αυθάδης και βίαιος; Αλλ' ούτε αυτός μπορεί να ισχυρισθεί ότι είμαι τέτοιος, εκτός αν θέλει να λέει ψέματα όπως λέει ψέματα και για όλα τα άλλα. Αλλά γιατί παίρνοντας δύναμη κατά την εποχή των Τριάντα κακοποίησα πολλούς πολίτες; Αλλά έφυγα στην Χαλκίδα δίπλα στον Εύριπο με τους δημοκρατικούς, και ενώ ήταν δυνατόν σ' εμένα να  ζω άφοβα μαζί μ' εκείνους, προτίμησα να κινδυνεύω μαζί σας και να αγωνίζομαι εναντίον τους.

 [26] Είθε λοιπόν, κύριοι δικαστές, να μην είστε διατεθειμένοι με δυσμένεια προς εμένα, που σε τίποτε δεν αμάρτησα, όμοια με δυσμένεια, όπως με δυσμένεια είστε διατεθειμένοι  εναντίον αυτών που διέπραξαν πολλές αδικίες. Αλλά ψηφίστε για εμένα όπως ψήφιζαν και τα άλλα δικαστήρια έχοντας υπόψη σας ότι ούτε χρήματα της πόλης διαχειρίστηκα και λογοδοτώ γι' αυτό, ούτε επειδή έγινα άρχοντας δίνω λόγο για τις πράξεις μου, αλλά μιλώ μόνο για ένα επίδομα.    

[27] Και με αυτό τον τρόπο ψηφίζοντας λοιπόν όλοι εσείς θα εκδώσετε δίκαιη απόφαση,  εγώ λοιπόν θα σας ευγνωμονώ γι' αυτό, και αυτός θα μάθει να μην επιβουλεύεται από εδώ και πέρα τους πιο αδύναμους από αυτόν, αλλά θα φροντίσει να υπερτερεί ανάμεσα στους όμοιούς του.

Μεταγλώττιση Γ. Χατζηαποστόλου  

Πηγή: http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/content.html?t=348&m=1

Άλλη πηγή: http://www.asfalistikonai.gr/thematologia/item/207-o-logos-tou-arxaiou-ritora-lysia-yper-adynatou-anapirou-kai-oi-neoellines

Το κρυφτό ως ψυχολογικό "παιχνίδι"

Carl Jung: Αναλυτική Ψυχολογία

[Ο Jung] αποσπάσθηκε από την παραδοσιακή ψυχανάλυση και στηρίζεται στην υπόθεση ότι ένα απόκρυφο φαινόμενο μπορεί και επηρεάζει τη ζωή όλων.

[...] Πίστευε ότι ο καθένας από εμάς έχει κίνητρα [συμπεριφοράς] που προέρχονται όχι μόνο από καταπιεσμένες εμπειρίες αλλά και από ορισμένες συναισθηματικά ήπιες εμπειρίες που κληρονομήθηκαν από τους προγόνους μας. Αυτές οι κληρονομικές εικόνες αποτελούν το συλλογικό ασυνείδητο. Το Collective Unconscious (CU) περιλαμβάνει εκείνα τα στοιχεία που δεν βιώσαμε ποτέ ξεχωριστά αλλά τα οποία έχουν φτάσει σ' εμάς από τους προγόνους μας.

Αυτή η θεωρία περιλαμβάνει:

Αρχέτυπα - Το πιο ασαφές αρχέτυπο είναι η αυτοπραγμάτωση και μπορεί να θεωρηθεί ως ισορροπία μεταξύ των διαφόρων αντίθετων δυνάμεων της προσωπικότητας. Είναι μια συλλογή αντιθέτων (εσωστρεφής / εξωστρεφής, ορθολογική / παράλογη, αρσενική / θηλυκή, συνειδητή / ασυνείδητη, παρελθόντα γεγονότα / μελλοντικές προσδοκίες).

Επίπεδα της ψυχής

Όπως και ο Freud, ο Jung πίστευε ότι το μυαλό είχε τόσο συνειδητά όσο και ασυνείδητα επίπεδα.

Σε αντίθεση με τον Freud, ο Jung ισχυρίστηκε έντονα ότι το σημαντικότερο μέρος των ασυνείδητων πηγών δεν προέρχεται από τις προσωπικές εμπειρίες του ατόμου αλλά από το μακρινό παρελθόν της ανθρώπινης ύπαρξης, μια έννοια που ονομάζεται συλλογικό ασυνείδητο.

Μικρότερη σημασία για τον Jung [είχε] το συνειδητό και το προσωπικό ασυνείδητο.

Συνειδητοποιημένες εικόνες είναι εκείνες που ανιχνεύονται από το άσθμα της ασυνείδητης πληροφόρησης έχουν καμία σχέση με το εικονικό νόημα του γιου του είναι πιο περιοριστικό από αυτό του Freud.

·         Για τον Jung, το ίδιο δεν είναι ολόκληρη η προσωπικότητα, αλλά πρέπει να συμπληρωθεί από ένα πιο ολοκληρωμένο ίδιο.

·         Το κέντρο της προσωπικότητας είναι σε μεγάλο βαθμό ασυνείδητο

·         Σε ένα ψυχικά υγιές άτομο, το εγω παίρνει μια δευτερεύουσα θέση στο ασυνείδητο

·         Η συνείδηση ​​παίζει ένα σχετικά μικρό ρόλο στην αναλυτική ψυχολογία

·         Η υπερβολική έμφαση στην επέκταση του συνειδητού πνεύματος ενός ατόμου μπορεί να οδηγήσει σε ψυχολογική ισορροπία

·         υγιή άτομα είναι [αυτά που βρίσκονται] σε επαφή με το συνειδητό κόσμο, αλλά και επιτρέπουν στον εαυτό τους να γνωρίσουν το ασυνείδητο του εαυτού τους

·         Όταν συμβαίνει αυτό το άτομο μπορεί να επιτύχει την εξατομίκευση

Προσωπικά: Ο ασυνείδητος ενθουσιασμός, το προσωπικό ασυνείδητο αγκαλιάζει όλες τις καταπιεσμένες, ξεχασμένες, ή υποσυνείδητα κατανοητές εμπειρίες από ένα συγκεκριμένο άτομο, το προσωπικό αίσθημα είναι παρόμοιο με την άποψη του Φρόιντ για το ασυνείδητο και το συνδυασμένο προ-σκεπτικό περιεχόμενο του προσωπικού συνειδητού που ονομάζονται συμπλέγματα.

Συνειδητό

Οι εικόνες είναι εκείνες που γίνονται αισθητές από το εγώ

Τα ασυνείδητα στοιχεία δεν έχουν σχέση με το εγώ

Η ιδέα του Jung για το εγώ είναι πιο περιοριστική από του Freud. Για τον Jung, το εγώ δεν είναι ολόκληρη η προσωπικότητα αλλά πρέπει να συμπληρωθεί από τον πληρέστερο εαυτό, το κέντρο της προσωπικότητας είναι σε μεγάλο βαθμό ασυνείδητο

Σε ένα ψυχολογικά υγιές άτομο, το εγώ παίρνει μια δευτερεύουσα θέση στον ασυνείδητο εαυτό

Η συνείδηση ​​παίζει σχετικά μικρό ρόλο στην αναλυτική ψυχολογία

      Μια υπερβολική έμφαση στην επέκταση της συνειδητής ψυχής του ατόμου μπορεί να οδηγήσει σε ψυχολογική ανισορροπία

      Τα υγιή άτομα έρχονται σε επαφή με τον συνειδητό κόσμο αλλά και τους επιτρέπουν να βιώσουν τον ασυνείδητο εαυτό τους

      Όταν συμβεί αυτό, το άτομο μπορεί στη συνέχεια να επιτύχει την εξατομίκευση

Προσωπικό ασυνείδητο

Το προσωπικό ασυνείδητο αγκαλιάζει όλες τις καταπιεσμένες, ξεχασμένες ή υποσυνείδητες εμπειρίες από ένα συγκεκριμένο άτομο

Το προσωπικό ασυνείδητο είναι παρόμοιο με την άποψη του Φρόιντ σχετικά με το ασυνείδητο και το συνειδητό συνδυασμό

Τα περιεχόμενα του προσωπικού ασυνείδητου ονομάζονται συμπλέγματα

      Αυτές είναι συναισθηματικά χυμένες συγκρούσεις σχετικών ιδεών

      Για παράδειγμα, η έννοια της "μητέρας"

Τα συμπλέγματα μπορεί να είναι εν μέρει συνειδητά και μπορεί να προέρχονται από το προσωπικό και το συλλογικό ασυνείδητο.

Συλλογικό ασυνείδητο

Έχει ρίζες στο βαθύ προγονικό παρελθόν του συνόλου του είδους

Αυτές περιλαμβάνουν τις εμπειρίες των απομακρυσμένων προγόνων με γενικές ιδέες όπως ο Θεός, η μητέρα, το νερό, η γη, οι οποίες μεταδίδονται μέσω των γενεών, έτσι ώστε οι άνθρωποι σε κάθε εποχή να έχουν επηρεαστεί από τις πρωταρχικές εμπειρίες του πρωταρχικού

Τα περιεχόμενα του συλλογικού ασυνείδητου είναι τα ίδια (περισσότερο ή λιγότερο) για τους ανθρώπους κάθε κουλτούρας!

Η επιρροή αυτή μπορεί να είναι μύθοι, θρύλοι και θρησκευτικοί λαοί

Είναι η έμφυτη τάση του ανθρώπου να αντιδρά με έναν συγκεκριμένο τρόπο όποτε οι εμπειρίες του διεγείρουν μια βιολογικά κληρονομική τάση απόκρισης (όπως η απροσδόκητη ή απίθανη αντίδραση της μητέρας στην αγάπη προς το νεογέννητο)

Αρχικά η επαφή με αυτές τις εικόνες είναι φόρμες χωρίς περιεχόμενο, αλλά με πρακτική το περιεχόμενο αναδύεται και γίνεται σχετικά αυτόνομες εικόνες που ονομάζονται αρχέτυπα

Αρχέτυπα

Τα αρχέτυπα είναι αρχαίες ή αρχαϊκές εικόνες που προέρχονται από το συλλογικό ασυνείδητο. Είναι παρόμοια στο ότι είναι συναισθηματικά ήπια συλλογές σχετικών εικόνων. Ενώ τα σύμπλοκα είναι εξατομικευμένες συνιστώσες του προσωπικού ασυνείδητου, τα αρχέτυπα γενικεύονται και απορρέουν από το περιεχόμενο του συλλογικού ασυνείδητου.

Το δυναμικό για αμέτρητους αριθμούς αρχέτυπων υπάρχει μέσα σε κάθε άτομο, και όταν μια προσωπική εμπειρία αντιστοιχεί στην λανθάνουσα αρχέγονη εικόνα, το αρχέτυπο ενεργοποιείται.

Τα αρχέτυπα εκφράζονται έμμεσα και, όταν ενεργοποιούνται, εκφράζονται μέσα από όνειρα, φαντασιώσεις και αυταπάτες.

      Τα όνειρα είναι η κύρια πηγή αρχετυπικών υλικών και προσφέρουν αυτό που η Jung θεωρούσε απόδειξη για την ύπαρξη αρχέτυπων.

      Τα όνειρα παράγουν μοτίβα που δεν θα μπορούσαν να είναι γνωστά στον ονειροπόλο μέσω προσωπικής εμπειρίας

* Παραδείγματα αρχέτυπων περιλαμβάνουν:

      Persona που είναι η πλευρά της προσωπικότητας που οι άνθρωποι δείχνουν στον κόσμο.

      Δεν είναι απαραίτητα το ίδιο με το δημόσιο πρόσωπο που δείχνει και άλλους.

      Ο Jung πίστευε ότι, για να είναι ψυχολογικά υγιής, πρέπει να βρεθεί μια ισορροπία ανάμεσα στις απαιτήσεις της κοινωνίας και σε ό, τι πραγματικά είμαστε.

      [Το] να αγνοεί κανείς το πρόσωπο του ατόμου είναι να υποτιμά τη σημασία της κοινωνίας, αλλά [το] να αγνοεί τη βαθιά ατομικότητα κάποιου, γίνεται μαριονέτα των κοινωνιών.

Η σκιά είναι το αρχέτυπο του σκοταδιού και της καταπίεσης, που αντιπροσωπεύει τις ιδιότητες που δεν επιθυμούμε να αναγνωρίσουμε, αλλά προσπαθούμε να κρύψουμε από τον εαυτό μας και τους άλλους.

      Η σκιά αποτελείται από ηθικά απαράδεκτες τάσεις καθώς και από ορισμένες εποικοδομητικές ιδιότητες τις οποίες είμαστε απρόθυμοι να αντιμετωπίσουμε.

      Πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς να γνωρίσουμε τη σκιά μας και αυτή είναι η πρώτη μας δοκιμασία θάρρους. Είναι πιο εύκολο να προβάλουμε αυτή τη σκοτεινή πλευρά, που αρνούμαστε να δούμε μέσα μας, σε άλλους.

      Να ασχοληθούμε με το σκοτάδι μέσα στον εαυτό μας είναι να επιτύχουμε την υλοποίηση της σκιάς. Οι περισσότεροι από εμάς δεν συνειδητοποιούμε ποτέ τη σκιά μας και αυτό οδηγεί σε τραγωδία στη ζωή μας και αισθήματα ήττας και αποθάρρυνσης.

Το Anima είναι η θηλυκή πλευρά των ανδρών και προέρχεται από το συλλογικό ασυνείδητο ως αρχέτυπο και παραμένει εξαιρετικά ανθεκτικό στη συνείδηση.

v  Λίγοι άνδρες γνωρίζουν καλά το anima γιατί αυτό το έργο απαιτεί μεγάλο θάρρος και είναι ακόμα πιο δύσκολο να [το] γνωρίσουμε από τη σκιά τους.

v  Για να μάθουν την προβολή του anima, οι άντρες πρέπει να ξεπεράσουν τα πνευματικά εμπόδια, να βυθιστούν στις μακρινές εσοχές του ασυνείδητου τους και να συνειδητοποιήσουν τη θηλυκή πλευρά της προσωπικότητάς τους.

v  Ο Jung πίστευε ότι τα anima προέρχονταν από τις πρώτες εμπειρίες των ανδρών με τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των μητέρων, των αδελφών και των εραστών, που συνδυάζονται με την έννοια των γυναικών.

v  Μερικές φορές το αρχέτυπο του anima είναι μια εικόνα και άλλοτε αντιπροσωπεύεται ως αίσθηση ή διάθεση.

Το Animus είναι η αρσενική πλευρά των γυναικών και προέρχεται από το συλλογικό ασυνείδητο ως αρχέτυπο που είναι επίσης ανθεκτικό στη συνείδηση.

v  Το animus είναι συμβολικό της σκέψης και της συλλογιστικής και είναι ικανό να επηρεάσει τη σκέψη των γυναικών, αλλά δεν ανήκει σε αυτήν.

v  Ανήκει στο συλλογικό ασυνείδητο και προέρχεται από τις συναντήσεις των προϊστορικών γυναικών με τους άνδρες.

v  Το Animus προέρχεται από τις πρώιμες εμπειρίες των γυναικών με τους άνδρες, συμπεριλαμβανομένων των πατέρων, των αδελφών και των εραστών που συνδυάζονται στην έννοια των ανδρών.

 Τόσο το anima όσο και το animus μπορούν να επηρεάσουν τη σχέση των ανδρών και των γυναικών με τους εταίρους.

v  Το animus εμφανίζεται σε όνειρα, οράματα και φαντασιώσεις σε μια προσωποποιημένη μορφή.

Η μεγάλη μητέρα είναι παράγωγο του animus και [του] anima.

ü  Κάθε άνδρας και γυναίκα έχει ένα μεγάλο αρχέτυπο μητέρας.

ü  Η προϋπάρχουσα έννοια της μητέρας έχει θετικό και αρνητικό συναίσθημα που επεκτείνεται σε αυτό το αρχέτυπο.

ü  Η μεγάλη μητέρα αντιπροσωπεύει τις αντιτιθέμενες δυνάμεις γονιμότητας και τροφής αφενός και εξουσίας και καταστροφής από την άλλη.

ü  Είναι επίσης γνωστή ως θεός μητέρα, μητέρα του Θεού, μητέρα φύση, μητέρα γη, η μητριά, και μάλιστα μάγισσα.

ü  Η γονιμότητα και η δύναμη συνδυάζονται για να σχηματίσουν την έννοια της αναγέννησης η οποία, αυτή καθαυτή, μπορεί να είναι ένα διαφορετικό αρχέτυπο εντελώς.

ü  Η αναγέννηση εκπροσωπείται στη διαδικασία της μετενσάρκωσης, του βαπτίσματος, της ανάστασης και της εξατομίκευσης.

Ο σοφός γέρος είναι επίσης παράγωγο του anima και [του] animus.

ü  Το αρχέτυπο είναι αντιπροσωπευτικό της σοφίας και της σημασίας και συμβολίζει την προϋπάρχουσα γνώση του ανθρώπου για τα μυστήρια της ζωής.

ü  Αυτό το αρχέτυπο είναι ασυνείδητο και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί άμεσα από το άτομο.

ü  Το συλλογικό ασυνείδητο δεν μπορεί να μεταδώσει απευθείας τη σοφία του σε ένα άτομο.

ü  Ο σοφός αρχαίος άνθρωπος προσωποποιείται στα όνειρα ως πατέρας,  παππούς,  δάσκαλος, φιλόσοφος, γκουρού, γιατρός ή ιερέας.

ü  Μπορεί να είναι βασιλιάς, σοφός, ή ακόμα και μάγος σε ιστορίες και ιστορίες.

Ο ήρωας είναι ένα αρχέτυπο που εκπροσωπείται στη μυθολογία και τους μύθους ως ισχυρό πρόσωπο, μερικές φορές ημίθεος, και ένας που παλεύει κακό.

ü  Οι ήρωες είναι πάντα θνητοί επειδή ένας αθάνατος άνθρωπος δεν έχει αδυναμίες και δεν μπορεί να είναι ήρωας.

ü  Η εικόνα του ήρωα αγγίζει ένα αρχέτυπο μέσα μας, όπως αποδεικνύεται από τη γοητεία μας με τους ήρωες σε ταινίες, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και στην τηλεόραση. Όταν ο ήρωας κατακτά τον κακοποιό, μας ελευθερώνει από τα συναισθήματα της ανικανότητας και της δυστυχίας.

Την ίδια στιγμή ο ήρωας χρησιμεύει ως πρότυπο για την ιδανική προσωπικότητα!

Ο εαυτός είναι το πιο ισχυρό αρχέτυπο.

• Ο Jung πίστευε ότι κάθε άτομο έχει μια κληρονομική τάση να κινηθεί προς την ανάπτυξη, την τελειότητα και την ολοκλήρωση και ονομάζεται αυτή η έμφυτη διάθεση του 'εαυτό'.

• Το πιο ολοκληρωμένο από όλα τα αρχέτυπα, ο εαυτός, είναι το αρχέτυπο των αρχέτυπων, επειδή συσπειρώνει τα άλλα αρχέτυπα και τα ενώνει στη διαδικασία αυτοπραγμάτωσης.

Δυναμική της προσωπικότητας

Ο Jung επέμεινε ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά διαμορφώνεται τόσο από αιτιώδεις όσο και από τελεολογικές δυνάμεις και ότι οι αιτιώδεις εξηγήσεις πρέπει να εξισορροπούνται με τελεολογικές.

Η προσαρμογή στον έξω κόσμο συνεπάγεται την προς τα εμπρός ροή της ψυχικής ενέργειας που ονομάζεται εξέλιξη, ενώ η προσαρμογή στον εσωτερικό κόσμο βασίζεται σε μια προς τα πίσω ροή ψυχικής ενέργειας που ονομάζεται παλινδρόμηση.

Η εξέλιξη κλίνει ένα άτομο να αντιδράσει με συνέπεια σε ένα δεδομένο σύνολο περιβαλλοντικών συνθηκών, ενώ η παλινδρόμηση είναι ένα απαραίτητο βήμα προς τα πίσω στην επιτυχή επίτευξη ενός στόχου.

Η ισορροπία τόσο της παλινδρόμησης όσο και της εξέλιξης οδηγεί στην ανάπτυξη της προσωπικότητας της υγείας

Ψυχολογικοί τύποι

Διάφοροι ψυχολογικοί τύποι αναπτύσσονται από την ένωση δύο βασικών στάσεων (εσωστρέφεια και εξωστρέφεια) και τέσσερις ξεχωριστές λειτουργίες (σκέψη, συναίσθημα, αίσθηση και διαίσθηση).

Στάσεις

Η στάση είναι μια προδιάθεση να ενεργεί ή να αντιδρά σε μια χαρακτηριστική κατεύθυνση.

Η ενδο-επίδραση [εσωστρέφεια] είναι η στροφή προς τα μέσα της ψυχικής ενέργειας με προσανατολισμό προς το υποκείμενο

Η εξωστρέφεια είναι η στροφή της ψυχικής ενέργειας προς τα έξω, έτσι ώστε ένα  άτομο να είναι προσανατολισμένο προς τον στόχο και μακριά από το υποκείμενο

Οι άνθρωποι δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο αλλά, μάλλον, ισορροπία και των δύο.

Λειτουργίες

Αυτές οι τέσσερις λειτουργίες συνδυάζονται με τις δύο στάσεις για να σχηματίσουν οκτώ πιθανές κατευθύνσεις.

Η αίσθηση λέει στους ανθρώπους ότι υπάρχει κάτι

Η σκέψη τους δίνει τη δυνατότητα να αναγνωρίσουν το νόημά τους

Το αίσθημα τους λέει την αξία ή την αξία του

Η συνειδητοποίηση τους επιτρέπει να το γνωρίζουν χωρίς να ξέρουν πώς ξέρουν

Λειτουργίες - Στάσεις

Εσωστρέφεια / Εξωστρέφεια

1. Σκέψη

Φιλόσοφος, θεωρητικός Επιστημονικός επιστήμονας, λογιστής, επιστήμονας, ορισμένοι εφευρέτες μαθηματικοί

2. Αίσθημα

Υποκειμενικοί κριτικοί κινηματογράφου, εκτιμητές ακινήτων, αντικειμενικοί εκτιμητές τέχνης, κριτικοί κινηματογράφου

3. Αίσθηση (εντύπωση)

Καλλιτέχνες: κλασικός μουσικός, οι λαϊκοί μουσικοί, οι ζωγράφοι σπιτιών, οι δοκιμαστές κρασιού, οι αναγνώστες αποδείξεων.

4. Διαίσθηση

Προφήτες, μυστικιστές, μερικοί εφευρέτες, θρησκευτικοί μεταρρυθμιστές φανατικοί της θρησκείας.

Οι τέσσερις λειτουργίες εμφανίζονται συνήθως σε μια ιεραρχία, με τη μία να κατέχει μια ανώτερη θέση, την άλλη μια δευτερεύουσα θέση, και τις άλλες δύο κατώτερες θέσεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι καλλιεργούν μόνο μία λειτουργία, έτσι ώστε να προσεγγίζουν χαρακτηριστικά μια κατάσταση που βασίζεται στην κυρίαρχη ή ανώτερη λειτουργία. Μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν δύο λειτουργίες και μερικά πολύ ώριμα άτομα έχουν καλλιεργήσει τρεις. Ένα άτομο που έχει θεωρητικά πετύχει αυτοδιάθεση ή εξατομίκευση θα έχει και τις τέσσερις λειτουργίες πολύ ανεπτυγμένες.

Ανάπτυξη της προσωπικότητας

Ο Jung τόνισε το δεύτερο μισό της ζωής

Το άτομο μπορεί να συγκεντρώσει διάφορες πτυχές της ζωής του για να αποκτήσει αυτοπεποίθηση

Παιδική ηλικία

-  Το πρωί ... γεμάτο δυνατότητες

-  Έχει έλλειψη συνείδησης

- Αναρχική φάση (χαοτικά, αποσυνδεδεμένα νησιά της συνείδησης, πρωτόγονες εικόνες συνείδησης)

- Μοναρχική φάση (ανάπτυξη του εγώ, λογική και λεκτική σκέψη, αντιληπτή αντικειμενικά στο τρίτο πρόσωπο, νησιά είναι μεγαλύτερα, πιο πολυάριθμα αλλά ακόμα αποσυνδεδεμένα)

-  Δυαλιστική φάση (το εγώ είναι αντικειμενικό και υποκειμενικό, αναφέρεται στον εαυτό του στον πρώτο άνθρωπο, έχοντας επίγνωση της ύπαρξης άλλων ανθρώπων ως ξεχωριστών, τα νησιά είναι πλέον συνεχής γη, σύνθετος εαυτός με το εγώ που αναγνωρίζει τόσο το αντικείμενο όσο και το θέμα)

Νεολαία

-  Ο πρωινός ήλιος

- Η αναρρίχηση προς το ζενίθ' προς την επικείμενη παρακμή.

- Οι νέοι προσπαθούν να αποκτήσουν ψυχική και σωματική ανεξαρτησία από τους γονείς τους, να βρουν σύντροφο, να δημιουργήσουν οικογένεια και να δημιουργήσουν μια θέση στον κόσμο.

- Οι μεσήλικες που προσπαθούν να διατηρήσουν τις νεανικές τους αξίες αντιμετωπίζουν το δεύτερο εξάμηνο της ζωής τους, αδυνατούν να αυτο-προσδιορίσουν και να καθορίσουν νέους στόχους και να αναζητήσουν νέο νόημα στη ζωή τους.

Μέση ζωή

- Ο λαμπερός ήλιος αργά το πρωί, αλλά προς το ηλιοβασίλεμα

- Αρχίζει στα 35 ή 40 και γεμίζει με πολύ άγχος και περιόδους τεράστιου δυναμικού

- Ανακάλυψη νέου νοήματος στη ζωή και συχνά απόκτηση ενός νέου θρησκευτικού προσανατολισμού και ενασχόληση με τη ζωή / το θάνατο

Ηλικιωμένη ζωή

- Ο βραδινός ήλιος

- Το μόλις φωτεινό συνειδητό είναι πλέον αξιοσημείωτα αμυδρό

- Ο φόβος θανάτου, η έννοια του θανάτου

Αυτοπεποίθηση

Η αναλυτική ψυχολογία είναι ουσιαστικά μια ψυχολογία αντιθέτων και η αυτοπραγμάτωση είναι η διαδικασία ενσωμάτωσης των αντίθετων πόλων σε ένα ενιαίο ομοιογενές άτομο. Αυτή η διαδικασία της "έμπνευσης στην αυτοτέλεια" σημαίνει ότι ένα άτομο έχει όλα τα ψυχολογικά συστατικά που λειτουργούν στην ενότητα, χωρίς ατροφικές ψυχικές διεργασίες. Οι άνθρωποι που έχουν περάσει από αυτή τη διαδικασία έχουν επιτύχει την πραγματοποίηση του εαυτού τους, ελαχιστοποίησαν την προσωπικότητά τους, αναγνώρισαν το anima ή animus τους και απέκτησαν μια λειτουργική ισορροπία ανάμεσα στην εσωστρέφεια και την εξωστρέφεια. Επιπλέον, αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι άνθρωποι έχουν ανυψώσει και τις τέσσερις λειτουργίες σε ανώτερη θέση, ένα εξαιρετικά δύσκολο επίτευγμα.

Ψυχοθεραπεία

µ  Δοκιμή σύνδεσης λέξεων (απαντήσεις αποκαλύπτουν συμπλέγματα)

µ  Ανάλυση ονείρου (αντανακλά μια ποικιλία συμπλεγμάτων και εννοιών)

µ  Απόδειξη του συλλογικού ασυνείδητου

µ  Ενεργός Φαντασία (απαιτεί από το άτομο να ξεκινήσει με μια εντύπωση σαν όνειρο, εικόνα, όραμα, εικόνα, φαντασία και να επικεντρωθεί σε αυτό μέχρι η εντύπωση να αρχίσει να μετακινείται). Ακολουθήστε την εικόνα και προσπαθήστε να επικοινωνήσετε μαζί της, ανεξάρτητα από το πού πηγαίνει.

Ψυχοθεραπεία - Τέσσερεις βασικές προσεγγίσεις

o Πρώτον, εξομολόγηση παθογόνου παράγοντα

o Δεύτερον, ερμηνεία, εξήγηση και διευκρίνιση (και η διορατικότητα)

o Τρίτον, η εκπαίδευση του ασθενούς ως κοινωνικού όντος

o Τέταρτον, ο μετασχηματισμός του ασθενούς σε έναν υγιή άνθρωπο

Κριτική

Ø  Σχεδόν αδύνατο να επαληθευτεί ή να πλαστογραφηθεί

Ø  Δύσκολο να δοκιμαστεί εμπειρικά

Ø  Δημιούργησε μια μέτρια έρευνα

Ø  Μέτρια βαθμολογία για την οργάνωση της έρευνας

Ø  Χαμηλή βαθμολογία στην πρακτικότητα

Ø  Έχει κάποια εσωτερική συνέπεια, αλλά οι όροι μπορούν να έχουν περισσότερες από μία έννοιες

Ø  Χαμηλή εσωτερική συνοχή

Ø  Χαμηλή βαθμολογία στη φειδωλότητα

Ø  Ούτε αισιόδοξοι ούτε απαισιόδοξοι

Ø  Δεν είναι ούτε προσδιοριστικό ούτε σκόπιμο

Ø  Τόσο συνειδητό όσο και ασυνείδητο

Ø  Το κίνητρο είναι ταυτόχρονα αιτιώδες και τελεολογικό

Ø  Έχει σαφή βιολογικό προσανατολισμό

Ø  Τονίζει ιδιαίτερα τις ομοιότητες μεταξύ των ανθρώπων

Ø Χαμηλές ατομικές διαφορές

Γ.Χ. 

(Η μετάφραση από την πρώτη πηγή είναι δική μου).

Πηγές:

https://www.yumpu.com/en/document/read/3790915/carl-jung-analytical-psychology

https://www.psychologynow.gr/istoria-psyxologias/theories-psyxologias/548-ta-archetipa-tu-carl-jung.html
http://axia-logou.blogspot.com/2017/07/blog-post_53.html
https://thepsychoanalytic.wordpress.com/2015/07/16/%CF%83%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%80%CE%B9%CE%BD%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%BD/