Καλημέρα και καλό μήνα φίλες και φίλοι!
Η μέρα επιβάλλει να μιλήσουμε καθαρά. Η έλλειψη λόγου (διαμαρτυρίας) είναι χαρακτηριστικό των εθελόδουλων λαών ή έστω των συμμορφωμένων με την εκάστοτε πολιτική εξουσία. Ένας λαός που χρειάζεται να περάσουν δύο ολόκληρα χρόνια για να διαμαρτυρηθεί για ένα έγκλημα (αυτό των Τεμπών) και να συνεχίζει να σιωπά για την μεγάλη καταστροφή της Θεσσαλίας είναι άξιος της μοίρας του.
Κατά τη γνώμη μου, πρώτα κάποιος πρέπει να διαμαρτυρηθεί προσωπικά ‘ ύστερα θα έρθουν οι κοινωνικοί φορείς και τα κόμματα να οργανώσουν τη διαμαρτυρία του σε ογκώδη κοινωνική εκδήλωση. Ένας στοιχειώδης τρόπος για να διαμαρτυρηθεί ένας πολίτης προσωπικά είναι να χρησιμοποιήσει την αγοραστική του δύναμη (όση του έχει απομείνει) παύοντας να αγοράζει προϊόντα που ακριβαίνουν από εβδομάδα σε εβδομάδα. Η "ακρίβεια" είναι οικονομική επιλογή για να αισχροκερδούν τα μονοπώλια και όχι φυσικό φαινόμενο όπως ο τυφώνας Ντάνιελ. Αν γίνει αυτό οι εταιρείες θα αρχίσουν τις προσφορές καθώς θα δουν τον τζίρο τους να μειώνεται ' τότε θα αγοράζουμε! Αν το κρυφτό ανάμεσα σε καταναλωτές και εταιρείες συνεχιστεί - επειδή η οικονομικές απώλειες θα είναι μεγάλες - θα επέλθει μια σταθερή μείωση τιμών των προϊόντων και των υπηρεσιών.
Σε αυτό το πνεύμα, είναι επόμενο να μην χρειάζεται να πηγαίνουμε σε δημόσιες εορταστικές εκδηλώσεις για να γευθούμε κρέας. Άλλωστε, προσωπικά, δεν θα μπορούσα ποτέ να φάω το ζώο (πρόβατο) που με εκπροσωπεί στο ζωϊκό βασίλειο.
Κι αν κάποιος με ρωτήσει "εσύ " (δηλ. εγώ) τι έκανες για να αλλάξεις αυτή την κατάσταση\; θα ομολογήσω με σκυμμένο κεφάλι: Έβαλα μια παύλα (-) ανάμεσα στο "α "και τον "λόγο" και δανείστηκα το πρότυπο της δύναμης αυτού του περήφανου ζώου (του αλόγου) κάνοντας το "α" στερητικό.
Γιώργος Χατζηαποστόλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου